іскры́сты, -ая, -ае.

1. Які ззяе, зіхаціць іскрамі, бліскучы.

І. снег.

2. Які вылучае іскры.

Іскрыстае полымя.

3. перан. Яркі, выразны; агністы.

І. смех.

Іскрыстая радасць.

4. Шыпучы, пеністы.

Іскрыстае віно.

|| наз. іскры́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spumous

[ˈspju:məs]

adj.

пакры́ты пе́най; пе́ністы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mousse [mu:s] n.

1. мус;

a chocolate/strawberry mousse шакала́дны/клубні́чны мус

2. пе́ністы крэм (для ўкладкі валасоў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кіпу́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які кіпіць, нагрэты да кіпення. На стале з’явілася кіпучая смажаніна сала з каўбасою і яечкамі. Пестрак.

2. Бурлівы, пеністы. Кіпучы вадаспад. □ Песня ўздымае Кіпучы вал з глыбінь марскіх. Танк. // Пеністы, іскрысты (пра віно, піва і пад.). За кожным сталом Месца пакінем для нашых сяброў, Чарку пакінем з кіпучым віном. Танк.

3. перан. Дзейны, ажыўлены, напружаны. Кіпучая дзейнасць. □ Наш край кіпучай працай Узмоцнен і сагрэт. Журба. // Палкі, гарачы. Кіпучая натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буру́н, ‑а, м.

Пеністыя хвалі на мелкай мясціне мора або над рыфам. Параход.. адцягнулі ад пірса буксіры, і, густа задыміўшы і ўзняўшы пеністы бурун за кармой, ён паплыў, набіраючы ход. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пеністы (у 1 знач.). Пеннае віно. Пенны вогнетушыцель. □ Параход, пакідаючы ззаду шырокую пенную паласу, ужо даплыў аж да павароту ракі. Краўчанка. Прыцямнела. Поплаў заліло пенным туманам. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбо́й м Brándung f -; Wéllenschlag m -(e)s (хваль);

пе́ністы прыбо́й die kóchende Brándung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

scummy

[ˈskʌmi]

adj.

1) пе́ністы, зь пе́най

2) нікчэ́мны, ні́зкі, по́длы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foamy

[ˈfoʊmi]

adj.

1) пакры́ты пе́най; усьпе́нены; пе́ністы

2) з губча́тае гу́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

barmy

[ˈbɑ:rmi]

adj. -ier, -iest

1) які́ фэрмэнту́е, пе́ністы

2) informal прыду́ркаваты, дурны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)