пе́ністы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пе́ністы пе́ністая пе́ністае пе́ністыя
Р. пе́ністага пе́ністай
пе́ністае		 пе́ністага пе́ністых
Д. пе́ністаму пе́ністай пе́ністаму пе́ністым
В. пе́ністы (неадуш.)
пе́ністага (адуш.)		 пе́ністую пе́ністае пе́ністыя (неадуш.)
пе́ністых (адуш.)
Т. пе́ністым пе́ністай
пе́ністаю		 пе́ністым пе́ністымі
М. пе́ністым пе́ністай пе́ністым пе́ністых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пе́ністы, -ая, -ае.

З пенай, а таксама які ўтварае пену (у 1 знач.).

П. квас.

Пеністае мыла.

|| наз. пе́ністасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́ністы пе́нистый, пе́нящийся; пе́нный; (о напитках — ещё) игри́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́ністы, ‑ая, ‑ае.

1. Які вельмі пеніцца; з пенай. [Маці] прынесла поўны гладыш пахучага пеністага квасу. Шамякін. Прыемна і ўлетку, калі б’юць перуны, а па дарогах цякуць пеністыя рэчкі. Гроднеў. Мы, перадаючы гладыш з рук у рукі, пілі яшчэ пеністы пахучы сырадой. Няхай. // Падобны на пену. Прачнулася сонца. Барвай набрынялі пеністыя лёгкія хмаркі, чырвань заліла ўсё: і лес, і вёску, і паплавы. Капыловіч.

2. Які ўтварае многа пены (у 2 знач.). Пеністае мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шумлі́вы², -ая, -ае.

Які мае пену, пеністы.

Ш. напітак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́нистый пе́ністы; пе́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́нный пе́нны; пе́ністы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шу́мны², -ая, -ае.

Які ўтварае на сваёй паверхні пену, пеністы.

Ш. напітак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

игри́стый (о напитках) пе́ністы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шум², -у, м. (разм.).

Пеністы налёт на паверхні супу і пад. пры кіпенні, а таксама пена на сырадоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)