Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пе́ністы, ‑ая, ‑ае.
1. Які вельмі пеніцца; з пенай. [Маці] прынесла поўны гладыш пахучага пеністага квасу.Шамякін.Прыемна і ўлетку, калі б’юць перуны, а па дарогах цякуць пеністыя рэчкі.Гроднеў.Мы, перадаючы гладыш з рук у рукі, пілі яшчэ пеністы пахучы сырадой.Няхай.// Падобны на пену. Прачнулася сонца. Барвай набрынялі пеністыя лёгкія хмаркі, чырвань заліла ўсё: і лес, і вёску, і паплавы.Капыловіч.
2. Які ўтварае многа пены (у 2 знач.). Пеністае мыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)