Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пача́так¹, -тку, м.
1. Першы момант ці першыя моманты якога-н. дзеяння, з’явы.
П. жніва.
У пачатку восені.
П. навучальнага года.
Пакласці або даць п. чаму-н. (пачаць).
2. Зыходны пункт, кропка.
У пачатку вёскі.
Весці свой пачатак ад чаго-н. (паходзіць ад чаго-н.). Браць п. (пачынацца).
3. Першакрыніца, аснова, асноўная прычына.
Арганізуючы п.
Стрымліваючы п.
4.мн. -ткі, -ткаў. Асноўныя палажэнні, прынцыпы.
Пачаткі дзяржаўнасці.
5.мн. Спосабы, метады ажыццяўлення чаго-н.
На калектыўных пачатках.
На грамадскіх пачатках (бязвыплатна — пра якую-н. работу, дзейнасць каго-н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ánbahnen
1.
vt падрыхто́ўваць, распачына́ць
éine Verbíndung ~ — запачатко́ўваць су́вязі
2.
(sich) завя́звацца, пачына́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АБВЯШЧЭ́ННЕ ВАЙНЫ́,
папярэдняе матываванае паведамленне адной дзяржавы аб ваен. дзеяннях супраць другой дзяржавы. Рэгулюецца 3-й Гаагскай канвенцыяй 1907, паводле якой вайна не павінна пачынацца без папярэджання, неабходнага для мірных перагавораў канфліктуючых дзяржаў і інфармавання нейтральных дзяржаў. Абвяшчэнне вайны з’яўляецца кампетэнцыяй вышэйшых органаў улады. У адпаведнасці з Канстытуцыяй Рэспублікі Беларусь гэта права належыць Вярх. Савету. Існуючае міжнар. права, зыходзячы з прынцыпу неўжывання сілы і пагрозы сілай, кваліфікуе любы ваен. напад як агрэсію, міжнар. злачынства. Выкарыстанне ўзбр. сіл дапускаецца толькі як мера ў адказ супраць агрэсара.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
lósbrechen
*аддз.
1.
vt адло́мваць, адко́лваць, разло́мваць
2.
vi(s)пачына́цца, узніма́цца (пра буру, сварку і г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
світа́ць, ‑ае; незак.
1.безас. Пачынаць развіднівацца (аб прыбліжэнні ўсходу сонца). Як толькі пачало світаць, хлопец і папоўз да.. [разведчыкаў] на наглядальны пункт.Няхай.Позна світала і рана змяркалася. Можа таму і настрой у некаторых [будаўнікоў] быў пахмуры, як гэтыя шэрыя снежаньскія дні.Грахоўскі.[Палажка:] — Не рана. Месяц ужо зайшоў, пачынае світаць.Лобан.
2.Пачынацца, наступаць (пра дзень). [Наталля Пятроўна:] Глядзі, і новы дзень світае, А ты [муж] не можаш разагнаць тугу...Бачыла.І ноч прайшла, світае дзень.Колас.//перан. Праясняцца, станавіцца зразумелым. Світаць у думках пачало: Нашчадкі ўдзячныя ацэняць І шчодра лаўрамі аценяць Яго халоднае чало.Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wywiązywać się
незак.
1. узнікаць; завязвацца; пачынацца;
2.z czego спраўляцца з чым; выконваць што;
3.хім. вылучацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
begínnen
*
1.
vt пачына́ць (mit D – з чаго-н.)
mit éiner Árbeit ~ — пачына́ць яку́ю-н. рабо́ту [пра́цу]
2.
viпачына́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinbrechen
*
1.
vt прало́м(лі)ваць, прагі- ба́ць
2.
vi(s)
1) урыва́цца
2) абва́львацца; абарача́цца
3) рапто́ўна пачына́цца, надыхо́дзіць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
begin[bɪˈgɪn]v.(began, begun)
1. пачына́ць, распачына́ць; пачына́цца;
begin on smth. бра́цца за што-н.;
begin the score адкры́ць лік;
Where to begin? З чаго пачаць?
2. засно́ўваць, ствара́ць;
begin a club адкры́ць клуб
♦
to begin with найпе́рш, перш за ўсё, перш-на́перш, па-пе́ршае
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)