франціро́р, ‑а, м.

Французскі партызан.

[Фр. franc-tireur ад franc — вольны і tireur — стралок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ла́гер ’стаянка войска, партызан, лесарубаў, піянераў у палявых умовах’ (ТСБМ), укр. ла́гер, ла́гор, ла́гир ’пастаўнік’. Запазычанне праз рускую мову з ням. Lager.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

туліць, ✂; незак.

  1. Гарнуць да сябе з ласкай, пяшчотай.

    • Маці туліла дзяўчынку да грудзей.

  2. перан. Быць прытулкам для каго-, чаго-н.

    • Лес туліў партызан ад немцаў.
    • Густы зараснік туліў старую хатку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

узмацнелы, ✂.

  1. Які ўзмацнеў, павялічыўся ў сіле, стаў больш трывалым.

    • У. вецер.
    • Узмацнелая дружба.

  2. Які стаў больш здаровым, моцным.

    • У. падлетак.

  3. Які атрымаў больш шырокі размах і арганізаванасць.

    • Узмацнелыя атрады партызан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

туляцца, ✂; незак.

  1. Блукаць, хадзіць без пэўнай мэты; бадзяцца.

    • Усё жыццё туляўся без ніякага занятку.

  2. Знаходзіцца дзе-н., хаваючыся ад каго-, чаго-н.

    • Туляўся ў лесе, пакуль партызан не знайшоў.

|| наз. тулянне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

велічэ́знасць, ‑і, ж.

Уласцівасць велічэзнага. Велічэзнасць балотнага масіву сапраўды выратоўвала партызан. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блакірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак.

1. каго-што. Арганізаваць (арганізоўваць) блакаду. Б. партызан. Б. дарогу.

2. што. Закрыць (закрываць) пуць паміж станцыямі, карыстаючыся блакіроўкай (у 2 знач.; спец.).

|| наз. блакірава́нне, -я, н. і блакіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

блакірава́ць, ✂; зак. і незак.

  1. Арганізаваць (-зоўваць) блакаду.

    • Б. партызан.
    • Б. дарогу (перан. перагарадзіць (-роджваць) праход, шлях і пад.).

  2. Закрыць (-ываць) пуць паміж станцыямі, карыстаючыся блакіроўкай (у 2 знач. і спец.).

|| наз. блакіраванне, ✂ і блакіроўка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ардэнано́сец, ‑носца, м.

Чалавек або арганізацыя, якія ўзнагароджаны ордэнам. Партызан-ардэнаносец. Завод-ардэнаносец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

guer(r)illa

[gəˈrɪlə]

1.

n.

1) партыза́н -а m.

2) партыза́нка f.; партыза́нская вайна́

2.

adj.

партыза́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)