палацёр, ‑а,
1. Чалавек, які націрае падлогу (звычайна
2. Прылада для націрання падлогі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палацёр, ‑а,
1. Чалавек, які націрае падлогу (звычайна
2. Прылада для націрання падлогі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыклява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
täfeln
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
настила́ть
1. насціла́ць;
2. (мостить) масці́ць, намо́шчваць, насціла́ць; (покрывать) крыць; (пол) кла́сці; (камнем) брукава́ць, забруко́ўваць;
настила́ть мостову́ю масці́ць ву́ліцу;
настила́ть кры́шу крыць страху́;
настила́ть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Parkéttdiele
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
слі́зкі, -ая, -ае.
1. Гладкі, такі, на якім цяжка ўтрымацца, устаяць або які цяжка ўтрымаць.
2.
3. Пакрыты сліззю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
flooring
1) падло́га
2) матэрыя́л на падло́гі (
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Паса́цка ’под’, ’ток’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Та́фель ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)