carapace

[ˈkærəpeɪs]

n.

па́нцыр -а m. (чарапа́хі, сьлімака́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ЗМЕЯШЫ́ЙНЫЯ ЧАРАПА́ХІ

(Chelidae),

сямейства паўзуноў падатр. бакашыйных чарапах. 10 родаў, больш за 30 відаў. Пашыраны ў рэках і азёрах Паўд. Амерыкі, Аўстраліі, Новай Гвінеі. Найб. вядомыя З.ч.: аўстралійская (Chelodina longicollis), гідрамедузы (Hydromedusa), махрыстая, або матамата (Chelus fimbiriatus). Несапраўдная эмідура, якая жыве ў Паўд.-Зах. Аўстраліі, занесена ў Чырв. кнігу МСАП.

Даўж. панцыра да 40 см. Характэрна доўгая шыя, якая разам з галавой закладваецца збоку пад панцыр, а не ўцягваецца ўнутр. Панцыр звычайна значна пляскаты. Адкладваюць 15—20 яец. Драпежныя. Некат. — аб’екты палявання (мяса, яйцы).

т. 7, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

skorupa

ж.

1. шкарлупіна;

skorupa orzecha — шкарлупіна арэха;

2. панцыр;

skorupa żółwia — панцыр чарапахі;

3. чарапок;

4. кара;

skorupa ziemska — зямная кара

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pánzer

m -s, -

1) па́нцыр

2) браня́

3) танк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schíldpatt

n -es чарапа́хавы па́нцыр (як матэрыял)

aus ~ — чарапа́хавы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

браня́, ‑і, ж.

1. У старадаўнасці — засцерагальнае металічнае адзенне воіна — панцыр, латы, кальчуга. Без лат, у лагах і брані Чые, чые тут ногі не хадзілі! Астрэйка.

2. Стальная абшыўка танка, баявога карабля, бронецягніка. Снарад, відаць, прабіў браню, бо танк узарваўся. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарапа́ха, -і, ДМ -па́се, мн. -і, -па́х, ж.

1. Жывёліна атрада паўзуноў, пакрытая касцявым панцырам, якая вельмі павольна рухаецца на кароткіх лапах, што могуць разам з галавой і хвастом уцягвацца ў панцыр.

Марская ч.

2. зб. Рагавыя пласцінкі панцыра гэтай жывёлы, а таксама вырабы з такіх пласцінак.

|| памянш. чарапа́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

|| прым. чарапа́хавы, -ая, -ае і чарапа́шы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

accouter

[əˈku:tər]

v.t.

экіпава́ць, надзяля́ць рышту́нкам

Knights were accoutered in armor — Ры́цары насі́лі па́нцыр

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гемікруста́цэі

(ад гемі- + лац. crustata = малюскі, якія маюць панцыр)

клас вымерлых прымітыўных членістаногіх, якія былі пашыраны ў палеазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

armor

[ˈɑ:rmər]

Brit. armour

1.

n.

1) па́нцыр -а m.

2) браня́ f. (карабля́, та́нка)

3) бранясі́лы, па́нцырныя сі́лы

4) браня́ ка́бэлю; скафа́ндар -ра m.

5) па́нцыр -а m. (чарапа́хі)

2.

v.

пакрыва́ць бранёю, узбро́йваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)