слуга́ м., прям., перен. слуга́;

па́нскі с. — госпо́дский слуга́;

◊ ваш пако́рны с. — уст. ваш поко́рный слуга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кампаньёнка

(фр. compagnonne)

жанчына, якую наймалі ў панскі дом для ўвесялення весялення і суправаджэння дам або дзяўчат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

lordly

[ˈlɔrdli]

adj.

1) як лорд; ве́лічны, арыстакраты́чны; пы́шны; па́нскі

2) ганары́сты, напы́шлівы (паво́дзіны); наха́бны; зьнява́жлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

маёнтак

(польск. majątek)

1) від зямельнага ўладання ў феадальную і капіталістычную эпохі;

2) панскі двор разам з зямельнымі ўгоддзямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́нства ср.

1. собир., уст. ба́рство, господа́ мн., ба́ре мн., прост. па́нство;

2. презр. ба́рство; см. па́нскі 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гайду́к, ‑а, м.

1. Слуга, выязны лакей часоў прыгоннага права. Панскі гайдук.

2. Паўстанец-партызан на Балканах і ў Венгрыі, які змагаўся супраць турэцкай няволі і феадальнага прыгнёту.

[Ад венг. hajduk — паганяты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЯРЭ́ЖКІ,

вёска ў Беларусі, у Зэльвенскім с/с Зэльвенскага р-на Гродзенскай вобл. За 2 км ад г.п. Зэльва, 200 км ад Гродна, 4 км ад чыг. ст. Зэльва. 157 ж., 86 двароў (1995). Б-ка. Брацкая магіла сав. воінаў і ахвяр фашызму.

Упамінаюцца ў дакументах 1478 як паселішча (дварэц) Копачаў для прыслугі, якая даглядала панскі статак. У 16—17 ст. тут сфарміравалася вёска і ўмацаваны панскі двор кн. Палубенскіх. З 1795 у складзе Рас. імперыі. У 1905 вёска Старавескай вол. Слонімскага пав. Гродзенскай губ., 464 ж. З 1921 у Польшчы, у Ваўкавыскім пав. Беластоцкага ваяв. З 1939 у БССР, з 1940 у Зэльвенскім р-не. У 1962—66 у Ваўкавыскім р-не.

т. 3, с. 413

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

за́мак

(польск. zamek < чэш. zamek)

1) сярэдневяковая крэпасць, умацаванае жыллё феадала (напр. Навагрудскі з., Крэўскі з.);

2) вялікі панскі палац.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Hérrenhaus

n -es, -häuser

1) па́нскі дом

2) гіст. ве́рхняя пала́та (парламента)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кампаньёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Жан. да кампаньён (у 1 знач.).

2. Жанчына, якую наймалі ў панскі дом развесяляць і выконваць розныя даручэнні пані і паненак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)