рынг, -а, мн. -і, -аў, м.

Абгароджаная канатам пляцоўка для спаборніцтваў па боксе.

Выхад на р.

Пакінуць р. (таксама перан.: перастаць займацца боксам).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

занядба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Перастаць дбаць пра каго-, што-н., пакінуць каго-, што-н. без догляду, увагі.

З. гаспадарку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закрыва́віць

‘разбіць да крыві каго-небудзь, што-небудзь; запэцкаць, замазаць кроўю; пакінуць крывавыя сляды на кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закрыва́ўлю закрыва́вім
2-я ас. закрыва́віш закрыва́віце
3-я ас. закрыва́віць закрыва́вяць
Прошлы час
м. закрыва́віў закрыва́вілі
ж. закрыва́віла
н. закрыва́віла
Загадны лад
2-я ас. закрыва́ў закрыва́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час закрыва́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поки́нуть сов., в разн. знач. пакі́нуць; см. покида́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазачыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. што. Зачыніць усё, многае.

П. вокны і дзверы.

2. каго. Зачыніўшы, пакінуць у памяшканні ўсіх, многіх.

П. птушак у клетках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пераказа́ць ’перадаць у спадчыну’ (ТС). З польск. przekazać ’перапісаць, пакінуць у спадчыну’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абязгро́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго.

Пакінуць без грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абітурые́нт

(с.-лац. abituriens, -ntis = гатовы пайсці, пакінуць)

той, хто паступае ў сярэднюю спецыяльную або ў вышэйшую навучальную ўстанову.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прысы́рыць ’даручыць; прымусіць; адчувальна ўздзейнічаць’; ’прыручыць’; ’пакінуць’, прысырэ́ць ’надакучыць’ (Мат. Гом., ТС; жыт., Жыв. НС; мазыр., ГЧ). Няясна; відаць, корань той жа, што і ў осы́рыць ’пакінуць’ (ТС), якое Супрун выводзіць са ст.-рус. сирыи ’сіроцкі, асірацелы’, гл. асірацець, хаця семантыка разглядаемага слова не зусім ясная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обезно́жить сов., разг. абязно́жыць, зрабі́ць бязно́гім; пакі́нуць без нагі́ (ног).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)