Рэзо́н ’сэнс, падстава, разумны довад’ (ТСБМ). З рус. резон ’тс’, якое з фр. raison ’прычына’ < лац. ratiōnem ’тс’ (Фасмер, 3, 463).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

предло́г​I м. (повод к чему-л.) (вы́думанная) прычы́на, -ны ж.; зачэ́пка, -кі ж.; падста́ва, -вы ж.;

предло́г для ссо́ры прычы́на (зачэ́пка, падста́ва) для сва́ркі;

◊

под благови́дным предло́гом знайшо́ўшы (прыду́маўшы) зру́чную прычы́ну;

под предло́гом пад ма́ркай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Úrsache

f -, -n прычы́на, падста́ва

kéine ~! — няма́ за што (дзя́каваць)!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сэнс

(польск. sens, ад лац. sensus)

1) значэнне, унутраны змест;

2) мэта, разумная падстава, карысць, толк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Маты́ў ’рытмічная адзінка мелодыі’, ’падстава для дзеяння’, ’тэма ў творах мастацтва’ (ТСБМ). З польск. motyw ’тс’, якое з с.-вяк.-лац. motivum ’рухомае’ < лац. motus ’рух’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

basis [ˈbeɪsɪs] n. (pl. bases) асно́ва, падста́ва; ба́зіс;

on the basis of smth. на асно́ве чаго́-н.; на падста́ве чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

groundwork

[ˈgraʊndwɜ:rk]

n.

1) фунда́мэнт -а, падму́рак -ка m.

2) падста́ва, асно́ва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прычы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, ж.

1. З’ява, якая выклікае, абумоўлівае ўзнікненне другой з’явы.

П. хваробы. П. звальнення з работы.

2. Падстава, зачэпка для якіх-н. дзеянняў.

Уважлівая п.

Смяяцца без прычыны.

Па той простай прычыне, што... (таму, што...).

◊

Без дай прычыны — беспадстаўна, ні з таго ні з сяго.

З прычыны чаго, у знач. прыназ. — у выніку чаго-н.

Не прыехаў з прычыны хваробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

plea [pli:] n. fml

1. (for) про́сьба; упро́шванне

2. law апраўда́нне, падста́ва; зачэ́пка;

on the plea of пад ма́ркай

3. law афіцы́йная зая́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ра́цыя

(польск. racja, ад лац. ratio = розум)

разумная падстава, слушнасць (напр. мець рацыю).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)