Та́ма ’гаць, грэбля, стаў, ставок’ (Некр. і Байк.), ’запруда’ (Вруб., Ласт.), сюды ж тамова́ті ’затрымліваць, замаруджваць, запруджваць’ (Вруб.), тамава́ньнё ’гаць пры беразе ракі’ (карэліц., З нар. сл.), тамава́не ’ўмацаванне берагоў ад размыву’ (Скарбы), ст.-бел. тамовати ’стрымліваць’. Праз польск. tama ’запруда, грэбля, дамба’, tamować ’прыпыняць, стрымліваць’, з с.-в.-ням. tam ’дамба, грэбля, гаць, запруда’, ням. Damm ’тс’, dämmen ’запруджваць, падпіраць’, роднасных англ. dam, ст.-ісл. dammr ’запруда’, гоц. faúr‑dammjan ’загароджваць’, і, як мяркуюць, грэч. θέμεθλα ’падмурак’ (Брукнер, 564; ЕСУМ, 5, 511; Булыка, Лекс. запазыч., 198). Гл. таксама утаймаваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hold up
а) падтры́мваць, падпіра́ць
б) трыма́цца ў цане́, высо́ка цані́цца
в) пака́зваць; падня́ць уго́ру, каб паказа́ць
г) затрыма́ць сі́лаю і абрабава́ць
д) патрыва́ць, пратрыма́цца не́йкі час (напр. пра ве́цер)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
verstéifen
1.
vi (s) здранцве́ць, аняме́ць
2.
(sich)
1.
(auf A) упа́рціцца (у чым-н.); упіра́цца
2) мацне́ць; стабілізо́ўвацца (пра эканоміку)
3.
vt буд. умацо́ўваць, падпіра́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
stake
[steɪk]
1.
n.
1) кало́к -ка́ m.; кол кала́ m., ты́чка f.
2) ста́ўка f. (у гульні́ на гро́шы)
2.
v.t.
1) прывяза́ць да калка́, падпіра́ць кало́м; абгаро́джваць калка́мі
2) рызыкава́ць; рабі́ць ста́ўку (у гульні́)
•
- at stake
- the stake
- stakes
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stützen
1.
vt
1) падпіра́ць
2) падтры́мліваць
2.
(sich)
(auf A)
1) абапіра́цца (на што-н.)
2) вайск. базі́равацца
3) грунтава́цца (на чым-н.)
woráuf ~ Sie sich dabéi? — які́я ў Вас на гэ́та падста́вы?
3.
vi дзіві́цца, здзіўля́цца; бянтэ́жыцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bracket
[ˈbrækɪt]
1.
n.
1) падпо́рка, падста́ўка f.
2) ду́жка f.
3) гру́па, катэго́рыя f.
the lowest income bracket — гру́па з найніжэ́йшымі дахо́дамі
4) кансо́ль f.
2.
v.t.
1) падпіра́ць кансо́ляй
2) браць у ду́жкі
3) спалуча́ць скрэ́пай
4) падво́дзіць пад адну́ катэго́рыю
Don’t brace me with him — Ня ста́ў мяне зь і́м у адну́ катэго́рыю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sustain
[səˈsteɪn]
v.t.
1) падтры́мваць
Hope sustains him in his misery — Надзе́я падтры́мвае яго́ ў бядзе́
2) утры́мваць
to sustain an army — утры́мваць а́рмію
3) трыма́ць, падпіра́ць
Arches sustain the weight of the roof — Скляпе́ньне трыма́е цяжа́р страхі́
4) вытры́мваць (уда́ры)
5) цярпе́ць
to sustain a great loss — пане́сьці вялі́кую стра́ту
6) пацьвярджа́ць, падтры́мваць
The facts sustain his theory — Фа́кты пацьвярджа́юць яго́ную тэо́рыю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
prop
I [prɑ:p]
1.
v.t. -pp -
1) падпіра́ць, абапіра́ць
to prop up the clothes line with the stick — падпе́рці калко́м вяро́ўку зь бялі́знай
2) падтры́мваць, дапамага́ць
2.
n.
1) падпо́рка, падста́ўка f.; падпо́ра f.
2) падтры́мка, апо́ра f.
A son should be the prop of the father’s old age — Сын паві́нен быць апо́рай ба́цьку ў ста́расьці
II [prɑ:p]
n., informal, Theatr.
прадме́ты абстано́ўкі ў спэкта́клі (мэ́бля, по́суд, збро́я), рэквізы́т -у m., бутафо́рыя f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
brace
[breɪs]
1.
n.
1) змацава́ньне n., скрэ́па f.; кля́мар -ра m.; падпо́рка f.
2) па́ра f. (асаблі́ва дзі́чы)
a brace of ducks — качы́ная па́ра
3) ко́льба f. (ру́чка сьвярдзёлка)
4) фігу́рная ду́жка
2.
v.t.
1) падмацо́ўваць; падпіра́ць
2) упіра́ць у што
3) наця́гваць, заціска́ць
4) бра́ць у фігу́рныя ду́жкі
5)
to brace oneself — напру́жыць усе́ свае́ сі́лы; мужа́цца, падда́ць сабе́ адва́гі
to brace oneself up to fear — стара́цца перамагчы́ страх
•
- braces
- brace up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stémmen
1.
vt
1) выдзёўбваць (стамескай і г.д.)
2) упіра́цца
die Béine gégen den Bóden ~ — упіра́цца нага́мі ў зямэ́р
die Árme in die Séiten ~ — узя́цца ў бо́кі
3) падпіра́ць (сцяну і г.д.)
4) спарт. вы́ціснуць (вагу)
2.
(sich)
1.
(an, auf, gegen A) упіра́цца (у што-н.)
sich auf die Éllenbogen ~ — аблакаці́цца, абапіра́цца лакця́мі (на што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)