АНТАРКТЫ́ЧНАЕ ПАВЕ́ТРА,

антарктычныя паветраныя масы, палярныя паветраныя масы, якія фарміруюцца над Антарктыдай, водамі, што яе акружаюць, і льдамі акіяна. Падзяляецца на кантынентальнае антарктычнае паветра, якое доўга знаходзіцца над халодным мацерыком і набывае самыя нізкія на Зямлі т-ры, высокую празрыстасць і сухасць, характэрныя для Антарктычнага антыцыклону, і марское, што ўзнікае над акіянам, менш халоднае і нясе больш вільгаці. Уплывае на клімат паўд. частак Аўстраліі, Паўд. Амерыкі і Сусв. акіяна.

т. 1, с. 384

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

умераных шырот паветра

т. 16, с. 231

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АБСАЛЮ́ТНАЯ ВІЛЬГО́ТНАСЦЬ ПАВЕ́ТРА,

колькасць вадзяной пары ў адзінцы аб’ёму паветра, адна з характарыстык вільготнасці паветра. Выражаецца ў грамах на кубічны метр. Вагаецца ад 0,1—1 г/м³ (зімой над мацерыкамі, у палярных шыротах) да 30 г/м³ і больш (у экватарыяльнай зоне). На Беларусі — ад 1,5 г/м³ зімой да 14 г/м³ летам.

т. 1, с. 43

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Гадавыя амплітуды тэмператур паветра БССР 12/27

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

выдыха́нне

‘выштурхоўванне паветра’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выдыха́нне
Р. выдыха́ння
Д. выдыха́нню
В. выдыха́нне
Т. выдыха́ннем
М. выдыха́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыкло́н

‘апарат для ачысткі паветра’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыкло́н цыкло́ны
Р. цыкло́на цыкло́наў
Д. цыкло́ну цыкло́нам
В. цыкло́н цыкло́ны
Т. цыкло́нам цыкло́намі
М. цыкло́не цыкло́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насты́лы, -ая, -ае.

Які стаў халодным, ахаладзіўся.

Настылае паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́здух м., в разн. знач. паве́тра, -ра ср.;

дыша́ть све́жим во́здухом ды́хаць све́жым паве́трам;

подня́ться в во́здух узня́цца ў паве́тра;

жи́дкий во́здух физ. ва́дкае паве́тра;

◊

во́здух! воен. паве́тра!;

на откры́том во́здухе на во́льным паве́тры;

висе́ть в во́здухе вісе́ць у паве́тры;

взлете́ть в во́здух узляце́ць у паветра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

псу́ціць

‘псаваць паветра’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. псу́чу псу́цім
2-я ас. псу́ціш псу́ціце
3-я ас. псу́ціць псу́цяць
Прошлы час
м. псу́ціў псу́цілі
ж. псу́ціла
н. псу́ціла
Загадны лад
2-я ас. псу́ць псу́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час псу́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

проціпаве́траны, -ая, -ае.

Які дзейнічае супраць нападу з паветра.

Проціпаветраная абарона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)