niejasny

няясны; няпэўны; цьмяны; незразумелы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zawikłany

заблытаны; складаны; незразумелы, няясны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

завуалі́раваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад завуаліраваць.

2. у знач. прым. Няясны, наўмысна скрыты. У завуаліраваным выглядзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

únverständlich

a незразуме́лы, няя́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неасэнсава́ны, ‑ая, ‑ае.

Неабдуманы; неўсвядомлены, няясны. Неасэнсаваны парыў. Неасэнсаваны матэрыял. □ Нягледзячы на добры ранішні настрой, Лемяшэвіча апанаваў неасэнсаваны смутак. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцёрты (няясны) verwíscht; verschwómmen (расплывісты); únleserlich (пра напісанае)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

úndeutlich

a няя́сны; невыра́зны, цьмя́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schléierhaft

a невыра́зны, няя́сны, таямні́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няўло́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога цяжка злавіць, застаць дзе‑н. Царскія памагатыя збіліся з ног, шукаючы патайную друкарню, няўлоўнага і загадкавага Яську — гаспадара з-пад Вільні. С. Александровіч.

2. Ледзь прыкметны; няясны. Няўлоўны рух. □ [Ермакоў] пачуў няясны, няўлоўны тонкі гул, які то ўзнікаў, то прападаў. Мележ. Цеплыня, але нейкі няўлоўны подых восені чуецца навокал. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dim​1 [dɪm] adj.

1. цьмя́ны, невыра́зны, няя́сны;

a dim memory няя́сны ўспамі́н

2. BrE, infml тупы́ (пра чалавека)

♦ take a dim view of smth. infml ста́віцца да чаго́-н. адмо́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)