бясспрэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не выклікае пярэчанняў, спрэчак; несумненны, відавочны. Бясспрэчная ісціна. Бясспрэчнае палажэнне. Бясспрэчны факт. □ Чалавек без руху і работы нудзіцца, марнее, кажуць філосафы, — гэта ёсць бясспрэчная праўда. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odds-on [ˌɒdzˈɒn] adj. вераго́дны, несумне́нны;

the odds-on favourite гало́ўны прэтэндэ́нт на перамо́гу/першынство́, фавары́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unmistakable [ˌʌnmɪˈsteɪkəbl] adj. несумне́нны, безумо́ўны, відаво́чны; беспамылко́вы;

an unmistakable sign of smth. пэ́ўная прыкме́та чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пэ́ўны, -ая, -ае.

1. Дакладна вызначаны, прызначаны.

Сустрэцца ў пэўным месцы.

2. Ясны, несумненны.

Даць п. адказ.

3. Некаторы, той ці іншы.

У працы выяўлены пэўныя недахопы.

4. Такі, якому можна даверыцца, надзейны.

П. чалавек.

Пэўная схованка.

5. Упэўнены, цвёрды.

Ісці пэўным крокам.

|| наз. пэ́ўнасць, -і, ж. (да 1, 2, 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безумо́ўны

1. (абсалютны, поўны) únbedingt, völlig, absolút;

безумо́ўнае падпарадкава́нне únbedingter Gehórsam;

2. (несумненны) únzweifelhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

несумне́нна,

1. Прысл. да несумненны.

2. безас. у знач. вык. Аб тым, што не выклікае спрэчак, сумнення. Несумненна, што.. [партызаны] дзесьці тут недалёка. І.. [Наташа] не вернецца дадому, пакуль не знойдзе іх. Шамякін.

3. у знач. пабочн. Бясспрэчна, без усякага сумнення. [Андрэй:] — [Сашка] — шпік, і ён, несумненна, звязаны з паліцыяй. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niesporny

1. уст. бясспрэчны; несумненны; відавочны;

2. юр. не працэсуальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

я́ўны разм. óffensichtlich, áugenscheinlich; óffenbar; klar, déutlich, áusgesprochen; únverkennbar (несумненны);

я́ўная хлусня́ éine óffensichtliche Lüge;

я́ўная несправядлі́васць éine óffensichtliche Úngerechtigkeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

niezawodny

1. надзейны, пэўны;

niezawodny sposób — надзейны (пэўны) спосаб;

2. несумненны; беспамылковы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oczywisty

oczywist|y

відавочны, сапраўдны; несумненны; бясспрэчны;

to ~e — гэта несумненна (відавочна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)