плато́к м. ху́стка, -кі ж.;
носово́й плато́к насава́я ху́стачка, насо́ўка;
◊
на чужо́й рото́к не наки́нешь плато́к ніко́му язы́к не завя́жаш.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саплі́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Такі, у якога цякуць з носа соплі. Саплівае дзіця. □ Пад рукі лез саплівы Франак. Лойка. // Выпацканы соплямі. Саплівая насоўка. // перан. Плаксівы, слязлівы. — Яшчэ адно слова! — пагрозна зашаптаў Тарыел. — Яшчэ адно слова, чортавыя вы, саплівыя бабы! Самуйлёнак.
2. перан. Пагард. Малы па гадах або вельмі малады, нявопытны. [Параска:] — Не перашкаджайце спаць, ухажоры саплівыя! Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
носово́й в разн. знач. насавы́;
носова́я часть насава́я ча́стка;
носово́й плато́к насава́я ху́стачка, насо́ўка;
носово́й звук лингв. насавы́ гук;
носова́я па́луба насава́я па́луба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
chustka
ж. хустка;
chustka do nosa — насоўка;
chustka harcerska — гарцэрскі гальштук;
chustka na szyje — хустка на шыю; шыйная хустка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Наса́тка 1 ’насоўка, насавая хустачка’ (Гарэц., Жд. 1, Сл. ПЗБ), сюды ж насаві́к ’тс’ (Ян.), наса́рка ’тс’ (Сцяшк. Сл.) і пад. Да нос, вынік семантычнай кандэнсацыі спалучэнняў тыпу насава́я ху́стачка і пад.
Наса́тка 2 ’драўляная пасудзіна, бочачка з носікам для напіткаў, алею і інш.’ (Нас., Мат. Гом., ТС; чэрв., Нар. лекс.), ст.-бел. носатка, насатка, насадка ’адзінка вымярэння вадкасці’, ’ёмістасць, якая змяшчае ў сабе дзве калоды мёду, у выглядзе цэбра, які насілі на каромысле, ці ў выглядзе посуда з носам’ (Нас. гіст.). Да нос (Скурат, Меры, 74–75), параўн. насаты ’з (вялікім) носам’; формы з д — вынік дээтымалагізацыі ці ад’ідэацыі да насадзіць ’набіць, насадзіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
paper1 [ˈpeɪpə] n.
1. папе́ра;
a piece/sheet of paper а́ркуш папе́ры;
paper money папяро́выя гро́шы;
a paper handkerchief папяро́вая насо́ўка
2. газе́та
3. BrE экзаменацы́йная рабо́та
4. pl. papers дакуме́нты, папе́ры
5. шпале́ры
♦
on paper
1) напі́саны, надрукава́ны
2) тэарэты́чны;
This plan is only good on paper. Гэты план добры толькі на паперы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
scent2 [sent] v.
1. адчува́ць пах, чуць ню́хам; ню́хаць;
scent spring in the air адчува́ць пах вясны́ ў паве́тры
2. зню́хваць, праню́хваць;
scent treachery западо́зрыць здра́ду;
scent danger адчува́ць небяспе́ку
3. душы́ць, надушы́ць;
a handkerchief scented with lavender насо́ўка з па́хам лава́нды
4. напаўня́ць па́хам/во́дарам;
The roses scented the whole garden. Увесь сад быў напоўнены водарам ружаў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Насоў ’нешта, падобнае дла кашулі з палатна, якое сяляне апранаюць на адзенне для аховы яго летам ад дажджу, а зімой ад снегу’ (Нас.), ’белы палатняны балахон, які беларусы носяць летам, від летняга паліто’ (Мядзв.), ’балахон паверх сарочкі і спадніцы ў жанчын; ён мае невялікія выемкі па баках і на грудзях’ (Даўгарукаў), ’беларускі палатняны каптан’ (Багд.), ’доўгі балахон у талію з белага палатна, спецыяльна вытканага’ (Шн. 3), ’палатняны халат’ (Анім.), ’доўгая верхняя мужчынская вопратка без падклала’ (расон., Шатал.), ’верхняе адзенне з даматканай тканіны’ (Сл. ПЗБ), ’пояс ці рамень’ (Анік.), насоўка ’адзенне з суровага палатна, якое служыла для захавання кажуха ці бурноса ад дажджу’ (карэл., Нар. словатв.), ’вопратка ў выглядзе плашча, якая надзяваецца на кажух’ (Жд. 1), рус. насов, насовец ’сарочка, від мяшка з даматканага палатна, з прарэхамі ўверсе і з рукавамі, для цяпла, паверх сарафана, або для працы’ (Даль), ст.-рус. насовьць ’частка аблачэння святара, нарукаўнікі’ з 1300 г. (Сразн.). Паводле БелСЭ, асноўны арэал назвы і рэаліі — Віцебшчына, паўночныя раёны Міншчыны і Магілёўшчыны. Ад насу́нуць ’нацягнуць’, насоўваць ’нацягваць, накладаць зверху’; да соваць, с́унуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
nos
м. нос;
chustka do ~a — насоўка, насатка;
mówić przez nos — гаварыць у нос;
mruczeć pod ~em — мармытаць сабе пад нос;
wodzić kogo za nos — вадзіць (каго) за нос;
spuścić nos na kwintę — звесіць нос;
zadzierać ~a — задзіраць нос;
zabrać co komu sprzed ~a — выхапіць што, у каго з-пад носа;
kręcić na co ~em — круціць на што носам;
mieć ~a — мець нюх;
dostać ~a — атрымаць наганяй;
mam tego po dziurki w ~ie — я сыты гэтым па горла;
mam to w ~ie — мяне гэта зусім не цікавіць; мне на гэта напляваць;
wścibiać nos — утыкаць нос (у што)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
do
I
да; у;
podejść do stołu — падысці ад стала;
jadę do Warszawy — я еду ў Варшаву;
pójść do szkoły — пайсці ў школу;
do broni! — да зброі!;
2. да;
do rana — да раніцы;
do dziś dnia — да сённяшняга дня;
pół do ósmej — палова восьмай;
do jutra! — да заўтра!;
3. для;
beczka do piwa — бочка на піва;
maszyna do pisania — друкавальная машынка;
chustka do nosa — насоўка;
krem do rąk — крэм для рук;
nie mam nic do czytania — мне няма чаго чытаць;
mieć do czynienia — мець справу;
4. па;
dyrektor do spraw administracyjnych — адміністрацыйны дырэктар; дырэктар па адміністрацыйных справах;
co do ... — што датычыць ...; што да ...; адносна ...;
do cna — датла; дашчэнту; ушчэнт;
do dnia — раніцай; рана;
do syta — удосыць; уволю;
do widzenia! — да пабачэння!; да спаткання!; бывайце здаровы!; бывайце!; пакуль!;
do szczętu;гл. doszczętnie
II муз.
до
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)