спачва́рыць

‘надаць каму-небудзь выгляд пачвары, знявечыць, сапсаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спачва́ру спачва́рым
2-я ас. спачва́рыш спачва́рыце
3-я ас. спачва́рыць спачва́раць
Прошлы час
м. спачва́рыў спачва́рылі
ж. спачва́рыла
н. спачва́рыла
Загадны лад
2-я ас. спачва́р спачва́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час спачва́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адстро́іць, -ро́ю, -ро́іш, -ро́іць; -ро́ены; зак., што.

Абладзіць, аздобіць; надаць які-н. пэўны выгляд (шляхам рамонту і пад.).

А. кватэру.

|| незак. адстро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перавялі́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Надаць чаму-н. празмернае значэнне.

П. заслугі.

П. цяжкасці.

|| незак. перавялі́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перавелічэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гранулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак. і незак., што (спец.).

Надаць (надаваць) чаму-н. форму зерня, дробных камячкоў, рабіць гранулы.

|| наз. гранулява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нада́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад надаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахілі́ць, -хілю́, -хі́ліш, -хі́ліць; -хі́лены; зак., што.

Надаць нахільнае становішча; нагнуць.

Н. галаву.

|| незак. нахіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. нахіле́нне, -я, н. і нахі́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канстытуі́раваць

‘надаць (надаваць) законную сілу чаму-небудзь (акту, аб'яднанню і пад.); устанавіць (устанаўліваць) склад чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канстытуі́рую канстытуі́руем
2-я ас. канстытуі́руеш канстытуі́руеце
3-я ас. канстытуі́руе канстытуі́руюць
Прошлы час
м. канстытуі́раваў канстытуі́равалі
ж. канстытуі́равала
н. канстытуі́равала
Загадны лад
2-я ас. канстытуі́руй канстытуі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час канстытуі́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канстытуі́раваць

‘надаць (надаваць) законную сілу чаму-небудзь (акту, аб'яднанню і пад.); устанавіць (устанаўліваць) склад чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. канстытуі́рую канстытуі́руем
2-я ас. канстытуі́руеш канстытуі́руеце
3-я ас. канстытуі́руе канстытуі́руюць
Прошлы час
м. канстытуі́раваў канстытуі́равалі
ж. канстытуі́равала
н. канстытуі́равала
Загадны лад
2-я ас. канстытуі́руй канстытуі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час канстытуі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паска́чваць

‘надаць круглую форму чаму-небудзь; качаючы, скруціць што-небудзь у валік; качаючыся, прыціснуць што-небудзь да зямлі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паска́чваю паска́чваем
2-я ас. паска́чваеш паска́чваеце
3-я ас. паска́чвае паска́чваюць
Прошлы час
м. паска́чваў паска́чвалі
ж. паска́чвала
н. паска́чвала
Загадны лад
2-я ас. паска́чвай паска́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паска́чваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)