Стры́нґаль ‘той, хто першы раз выйшаў на калектыўную работу (плыты, касьба), навічок’, стрыга́льшчына ‘барыш, які ставіць стрынґаль для кампаніі, што прыняла яго разам працаваць’ (стаўб., З нар. сл.), стрынґе́ль ‘вельмі высокі чалавек’ (шчуч., Сл. ПЗБ), стры́нгель ‘худы, тонкі высокі чалавек’ (клец., Нар. лекс.; капыл., Нар. словатв.), стрынгаля́ ’падростак, хлапчаня’ (Сцяшк. Сл.), стрынгаля́вы ‘тонкі, зграбны (Сцяшк.), стрынгалява́ты ‘падгалісты, з тонкімі нагамі’ (стаўб., Жыв. сл.). З польск.stryngel ‘плытагон, які першы раз плыве ў горад’, далейшыя сувязі няясныя, магчыма, германізм, што датычыць у першую чаргу слова са значэннем ‘навічок’. Адносна значэння ‘высокі чалавек’ найбольш падыходзіць збліжэнне Санько (Крыўя, 1996, 1, 92) з літ.strigti, stringu ‘тырчэць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
novice
[ˈnɑ:vəs]
n.
1) пачатко́вец -ўца, навічо́к -ка́m.
2) паслу́шнік -а m., паслу́шніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
неафі́т, ‑а, М ‑фіце, м.
1. Той, хто нядаўна прыняў якую‑н. рэлігію.
2.перан. Новы прыхільнік якога‑н. вучэння або грамадскага руху. Віктар з Эдмундам Вярыгам і Кастусём сядзелі ля дзвярэй пры цёплай грубцы. Гаварылі вельмі ціха аб неафітах, нядаўна прынятых у.. [арганізацыю].Караткевіч.//Навічок у якой‑н. справе.
[Грэч. neophytos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схо́дцы, ‑аў; адз.няма.
Разм. Тое, што і сходы. Хвалюючыся і прыглядаючыся да ўсяго, як навічок, .. [Цімка] прайшоў па тэрыторыі будоўлі, па хісткіх сходцах узняўся на будынак.Карпаў.Ідуць па мармуровых сходцах булачніцы, разносчыкі газет, але і ў іх такі самы настрой, і ім гэтаксама, як мне, хочацца спаць.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
freshman
[ˈfreʃmən]
n., pl. -men
1) першаку́рсьнік -а m. (ва ўнівэрсытэ́це)
2) пачатко́вец -ўца, навічо́к -ка́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Пярвёснікі ’падснежнікі’ (паст., Сл. ПЗБ). З польск.pierwiosnek ’першацвет, прымула’, адкуль і чэш.prvosenka (< *ръп?о‑ vesnbka, Махэк₂, 488), параўн. первы і вясна (гл.); аднак збліжэнне з *vesna можа быць другаснае, параўн. польск.pierwiosnek ’чалавек-навічок’, ’пачатак’, ’першацвет’, якое ўзыходзіць да *pervest(h)nьjь ’першасны’. Параўн. первістка ’першацёлка’ (гл.) і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
novice[ˈnɒvɪs]n.
1.навічо́к, пачына́ючы, пачатко́вец (у працы, прадмеце і да т.п.)
2. конь, які́ яшчэ не браў пры́за
3. паслу́шнік; паслу́шніца (у манастыры)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
збо́рышча, ‑а, н.
Разм.
1. Вялікі натоўп людзей. [Стары] паварочваецца, аглядае зборышча, затрымлівае позірк на цыганцы, што плача.Лупсякоў.
2. Сход, сходка для сумеснай работы, сумеснага адпачынку і пад. Алесь Баравік, хаця на заводзе быў навічок, ужо ведаў пра гэтыя традыцыйныя маладзёжныя зборышчы.Шыцік.[Сымон:] Скажыце ж мне хоць: нашто гэта зборышча склікаецца?Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
youngling
[ˈjʌŋlɪŋ]1.
n.
1) малады́ чалаве́к, жывёліна або́ расьлі́на
2) навічо́к -ка́m.& f.
2.
adj.
малады́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)