inculcate

[ɪnˈkʌlkeɪt]

v.t.

навуча́ць, укараня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przyuczać

незак. прывучаць; навучаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

náchlernen

vt падву́чваць, навуча́ць; наганя́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Намушча́ць ’падгаворваць, падбухторваць’ (Нас.), ’навучаць’ (Гарэц., Др.). Відаць, да муціць ’муціць, перан. падбухторваць’, параўн. намуціць ’нагаварыць, напляткарыць’, збліжана таксама да навушчиць ’падгаворваць, падбухторваць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надоу́мливать несов. наво́дзіць на ду́мку, наво́дзіць на ро́зум; ра́іць; навуча́ць, вучы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навуча́цца несов.

1. учи́ться, обуча́ться; см. навучы́цца;

2. страд. обуча́ться; подуча́ться; вразумля́ться; см. навуча́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпігава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; незак.

1. каго-што. Начыняць шпігам, утыкаючы яго ў надрэзы.

Ш. дзічыну.

2. перан., каго (што). Заўзята навучаць, паведамляць каму-н. многа чаго-н., прымушаць засвоіць што-н. (разм.).

|| зак. нашпігава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны.

|| наз. шпігава́нне, -я, н. і шпіго́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэна́ж

(ад англ. train = выхоўваць, навучаць)

трэніроўка, а таксама комплекс практыкаванняў для трэніроўкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tutor​2 [ˈtju:tə] v. (in) вучы́ць, навуча́ць прыва́тна;

tutor smb. for an exam ры́хтаваць каго́-н. да зда́чы экза́менаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

поду́чивать несов., разг.

1. (немного обучать) падву́чваць, навуча́ць;

2. (подговаривать) падву́чваць, падгаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)