нава́раны

1. нава́ренный, нагото́вленный;

2. тех. нава́ренный;

1, 2 см. навары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nagotować

зак. нагатаваць, наварыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нагото́вить сов.

1. (запасти) нагатава́ць, нарыхтава́ць, назапа́сіць;

2. (настряпать) нагатава́ць, навары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баўту́ха, ‑і, ДМ ‑тусе, ж.

Разм. Пойла для жывёлы. Баўтуха з вотруб’я. // Рэдкая нясмачная страва. Наварыць баўтухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натушы́ць, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; зак., што і чаго.

Спец. Наварыць на малым агні ў закрытай пасудзіне. Натушыць мяса. Натушыць бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натарахце́ць, ‑хчу, ‑хціш, ‑хціць; зак.

Разм.

1. Нарабіць шуму, тарахцення.

2. перан.; чаго і без дап. Хутка і многа наварыць чаго‑н.; набалбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́лавічына, ‑а, ж.

Мяса каровы як ежа. Наварыць ялавічыны. □ Кавалак ялавічыны, што захапілі з сабою, пакідаючы абжытую друкарню на беразе дзікага возера, парэзалі на тонкія скрылікі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nawarzyć

зак. наварыць;

nawarzyć piwa перан. заварыць кашу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nasmażyć

зак. насмажыць; наскварыць;

nasmażyć konfitur — наварыць варэння

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Накатага́ніць ’наварыць’ (Мат. Гом.). У слове ідэнтыфікуецца прыстаўка на- і канцавая частка, звязаная з таган ’вялікі касцёл’, што датычыць ‑ка‑, то яна можа быць суаднесена з вядомай экспрэсіўнай прыстаўкай ка‑, параўн. катурхаць (гл.) і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)