натушы́ць, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; зак., што і чаго.
Спец. Наварыць на малым агні ў закрытай пасудзіне. Натушыць мяса. Натушыць бульбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)