shimmer [ˈʃɪmə] v. мігаце́ць, мігце́ць; мільга́ць, паблі́скваць;

The moonlight was shimmering on the lake. Возера паблісквала ў святле поўні.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Трамкаце́ць ’мільгацець, мігцець, стракацець’ (Скарбы), трамгаце́ць ’тс’ (слонім., Арх. Федар.). Да трамцець, трымцець (гл.), узмоцненага суф. ‑ка‑/‑га‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gleam2 [gli:m] v.

1. блішча́ць;

His eyes gleamed with pleasure. Яго вочы блішчалі ад задавальнення.

2. міга́ць, мігце́ць (пра зоркі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Нашаморыцца ’нахмарыцца’ (Сл. ПЗБ). Няясна; магчыма, ад гукапераймальнага шамору параўн. шаморхацца ’шамацець’, звязанага з шамрэцьмігцець, няясна бачыцца’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раі́цца ’здавацца, мігцець’: раіцца ўваччу (Сержп. Прык.). Метафарычны перанос раі́цца (пра пчол), гл. рой. Гл. таксама роіцца ’раіцца’, ’здавацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shimmer

[ˈʃɪmər]

1.

v.i.

мільга́ць, мірга́ць, мільгаце́ць, мігаце́ць, мігце́ць; зіхаце́ць

2.

n.

мігаце́ньне, мігце́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мі́гатам, мі́гаткам ’мігам’ (слуц., Жыв. сл.). З прасл. migъtь, якое з migъtěti ’бліскаць, мігаць, мігцець’, параўн. польск. migotać, чэш. míhotat, славен. migetáti. Да міг (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маргаві́ца ’маланка’ (лоеў., ДАБМ, к. 311; Ян.). Балтызм. Параўн. літ. mirgė̃ti ’мігаць, мігцець’, mar̃guoti ’тс’, лат. mir̃gu, mir̂dzêt ’пералівацца, бліскаць’. Суфікс аформлен, як у лексемы бліскавіца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трамаце́цьмігцець (пра зоры на марозе)’ (ваўк., Сл. ПЗБ), ’пералівацца (пра кветкі)’ (ваўк., ЛА, 2), ’ззяць’ (узд., Сл. ПЗБ). Дзеяслоў шматразовага дзеяння ад трамце́ць, трымцець, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

блінк-кампара́тар

(ад англ blink = мігцець + кампаратар)

прыбор для параўнання дзвюх фатаграфій аднаго і таго ж участка неба, якія атрыманы ў розны час адным тэлескопам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)