та́хаць

‘стукаць, тахкаць, моцна біцца (пра сэрца)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. та́хае та́хаюць
Прошлы час
м. та́хаў та́халі
ж. та́хала
н. та́хала
Дзеепрыслоўе
цяп. час та́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

расшуме́цца, -млю́ся, -мі́шся, -мі́цца; -мі́мся, -міце́ся, -мя́цца; -мі́ся; зак. (разм.).

1. Пачаць моцна шумець.

Лес расшумеўся.

2. Пачаць моцна крычаць, спрачацца.

Дзеці расшумеліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́чно нареч.

1. (крепко) мо́цна;

2. (устойчиво) трыва́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хво́сткі, -ая, -ае.

Які моцна хвошча, сцябае.

Хвосткая пуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цёк, -у, м.

Цячэнне, плынь.

Цёкам цячымоцна цячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапало́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Моцна спалохацца.

Насмерць перапалохаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наўзры́д, прысл.

У выразе: плакаць наўзрыд — плакаць моцна, уголас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбуя́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак. (разм.).

Пачаць моцна буяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзю́рыць

‘ісці, падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж, снег, град)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дзю́рыць дзю́раць
Прошлы час
м. дзю́рыў дзю́рылі
ж. дзю́рыла
н. дзю́рыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзю́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плюхчэ́ць

‘ісці, падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж, град, снег)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. плюхчы́ць плюхча́ць
Прошлы час
м. плюхчэ́ў плюхчэ́лі
ж. плюхчэ́ла
н. плюхчэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час плюхчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)