Míschmasch

m -es, -e уся́кая ўся́чына, мешані́на, блытані́на, неразбяры́ха, гармі́дар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Міксту́ра ’вадкае лякарства, прыгатаванае з некалькіх рэчываў’ (ТСБМ). З польск. mikstura ’мешаніна, мяшанка’, якое з лац. mixtūra (або mistūra) ’змешванне’, ’сумесь’, ’спалучэнне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

high ball, highball

[ˈhaɪbɔl]

мешані́на сьпіртно́га напо́ю з газава́най вадо́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mixture

[ˈmɪkstʃər]

n.

1) мяша́ньне n.

2) су́месь, мешані́на, ме́шань f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amalgam

[əˈmælgəm]

n.

1) Chem. амальга́м -у m. (сплаў ірту́ці зь іншым мэта́лам)

2) Figur. мешані́на f.

an amalgam of good and evil — мешані́на дабра́ й зла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мутня́ мутне́ ’узбоўтванне’, ’плёткі’, ’сварка, парушэнне згоды’, ’хлусня’, ’мешаніна вадкага з гушчай’ (Нас.; кобр., драг., З нар. сл., Сл. Брэс.). Рус. мутня́ ’беспарадак’, ’плёткі’, ’боль у жываце’. Да муці́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мігматы́т

(гр. migma, -atos = сумесь, мешаніна)

горная парода, якая ўтварылася ў выніку пранікнення магмы ў тыя пароды, якія існавалі раней.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

brew​1 [bru:] n.

1. гату́нак пі́ва;

a local brew мясцо́вы гату́нак пі́ва

2. BrE, infml (све́жая) зава́рка ча́ю або́ ка́вы;

Let’s have a brew. Давайце заварым чай./Давайце згатуем каву.

3. (of) мешані́на (ідэй, стыляў і да т.п.);

His music is a brew of rock and jazz. Яго музыка – мешаніна рока і джаза.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

conglomeration

[kən,glɑ:məˈreɪʃən]

n.

1) злучэ́ньне n., зьліцьцё ў ма́су

2) канглямэра́цыя f.; мешані́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

несусве́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які здзіўляе сваёй недарэчнасцю, бязглуздзіцай. Вера са страхам пазірала за Любкай, адчуваючы, што тая нагаворыць несусветнага глупства. Лынькоў. Несусветная мешаніна цытат, лозунгаў, фраз, чутых ад лектараў і дакладчыкаў, запаўняла Верыну галаву. Асіпенка.

2. Вельмі моцны ў сваім праяўленні, незвычайны. Несусветная гарачыня. □ Марына Паўлаўна стала ў парозе, ашаломленая несусветным Галілеевым гармідарам. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)