мешані́на, -ы, ж. (разм.).

1. Сумесь чаго-н. разнароднага.

2. перан. Блытаніна, адсутнасць яснасці ў чым-н.

М. ў галаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мешані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мешані́на
Р. мешані́ны
Д. мешані́не
В. мешані́ну
Т. мешані́най
мешані́наю
М. мешані́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мешані́на ж., разг. мешани́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мешані́на, ‑ы, ж.

Разм.

1. Сумесь чаго‑н. разнароднага. Угару ўзлятала снежна-земляная мешаніна, поле пакрывалася чорнымі плямамі варонак. Дудо.

2. перан. Блытаніна, адсутнасць яснасці ў чым‑н. Выйшаў Лабановіч [ад Ліскоўскіх] з неакрэсленым адчуваннем, з непрыведзенаю ў парадак мешанінай у галаве. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мешані́на ж разм Míschmasch m -(e)s, Kraut und Rüben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мешани́на разг. мешані́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́месь, -і, ж.

1. Жывёліна або расліна, атрыманая ад скрыжавання розных парод, гатункаў.

Мул — п. асла з кабылай.

2. перан. Мешаніна, сумесь чаго-н. разнароднага.

П. натуралізму з пошласцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mieszanina

ж. мешаніна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hotchpotch [ˈhɒtʃpɒtʃ] n. infml мешані́на, усяля́кая ўся́чына

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ме́шань, ‑і, ж.

Разм.

1. Мешанка.

2. Метыс, мяшанец.

3. Тое, што і мешаніна (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)