stalemate

[ˈsteɪlmeɪt]

1.

n.

1) матm. (у ша́хматах)

2) безвыхо́днае стано́вішча, тупі́к -а́ m.

2.

v.t.

1) ста́віць у безвыхо́днае стано́вішча

2) ста́віць ма́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гіпергеаметры́чны мат. гипергеометри́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

актаэдры́т мат. октаэдри́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

алгарытмі́чны мат. алгоритми́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

асімптаты́чны мат. асимптоти́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

збе́жны мат. сходя́щийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

інтэграва́ны мат. интегри́рованный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

камутаты́ўны мат. коммутати́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кангруэ́нтны мат. конгруэ́нтный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

двухчле́нны мат. двучле́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)