fragile

[ˈfrædʒəl]

adj.

1) ло́мкі, кро́хкі

2) даліка́тны; кво́лы, слабы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

friable

[ˈfraɪəbəl]

adj.

1) ры́хлы (пра гле́бу)

2) ло́мкі; со́пкі (пра бу́льбу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пласты́чны, -ая, -ае.

1. гл. пластыка.

2. Здольны пад ціскам мяняць форму; не ломкі, плаўкі.

Пластычныя масы (матэрыялы, атрыманыя з прыродных або штучных злучэнняў — палімераў, якія фармуюцца пры награванні і пад ціскам і захоўваюць нададзеную форму).

3. Які мае адносіны да хірургічнай перасадкі скуры і бліжэйшых падскурных тканак.

Пластычная аперацыя.

4. Прыгожы гарманічнасцю сваіх форм і рухаў, плаўны.

П. танец.

|| наз. пласты́чнасць, -і, ж. (да 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

brittle [ˈbrɪtl] adj.

1. ло́мкі, кро́хкі

2. раздражнёны, нерво́вы;

a brittle temper нерво́васць, раздражнёнасць

3. недружалю́бны, залі́шне стры́маны;

He gave a brittle laugh. Ён недружалюбна засмяяўся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

frail

[freɪl]

adj.

1) кво́лы, слабы́ (напр. па́мяць)

2) ло́мкі, кро́хкі

3) мара́льна слабы́, няўсто́йлівы, слабахара́ктарны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

morbíd

a

1) сла́бы, кво́лы, хвараві́ты, нямо́глы

2) трухля́вы; ло́мкі, кро́хкі

3) жыв. мя́ккі, прые́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Аскле́ць ’азябнуць’. Утворана з цыркумфіксам o‑ + ě‑ti ад кораня скл (варыянт шкл‑о < stьkl‑) са значэннем, суадносным з шэрагам іншых слоў, што азначаюць ’азябнуць’ праз указанне на ператварэнне ў цвёрды, ломкі стан: адубець, акачанець, апруцянець і г. д. Параўн. азглець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скропль ‘сухія гнілушкі для падкурвання пчол’ (лун., Шатал.). Фармальна да незафіксаванага дзеяслова *скропіць, скраплю з суф. ‑jo; калі меркаваць па суфіксацыі, архаізм. Да кораня кроп‑, які ў рус. кро́пкий, скро́пкий ‘крохкі, ломкі’, апошняе з *krъpъkъ, звязанага чаргаваннем з крупа; гл. Фасмер, 2, 282.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fragile [ˈfrædʒaɪl] adj.

1. кро́хкі, ло́мкі;

fragile china кро́хкі фарфо́р;

fragile bones ло́мкія ко́сці

2. кво́лы;

fragile health кво́лае здаро́ўе

3. сла́бы, нетрыва́лы; ненадзе́йны;

a fragile alliance ненадзе́йны саю́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пласты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пластыкі, уласцівы ёй. Пасля пластычнай гімнастыкі .. [актрыса] прымала халодны душ і садзілася за масаж твару. Рамановіч. «Кантакт» з мастацтвам у паэзіі Максіма Танка выяўляецца і... праз шматлікія асацыятыўныя масткі да краіны тэм і вобразаў пластычных мастацтваў. Рагойша.

2. Здольны пад высокім ціскам мяняць форму; не ломкі. Пластычныя матэрыялы.

3. Спец. Звязаны з перасадкай скуры. Пластычная хірургія. Пластычная аперацыя.

•••

Пластычная маса гл. маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)