ло́мкі, -ая, -ае.

1. Які лёгка ломіцца, крохкі.

Л. лёд.

2. Няўстойлівы, пераменлівы (пра голас).

|| наз. ло́мкасць, -і, ж.

Л. голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́мкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ло́мкі ло́мкая ло́мкае ло́мкія
Р. ло́мкага ло́мкай
ло́мкае		 ло́мкага ло́мкіх
Д. ло́мкаму ло́мкай ло́мкаму ло́мкім
В. ло́мкі (неадуш.)
ло́мкага (адуш.)		 ло́мкую ло́мкае ло́мкія (неадуш.)
ло́мкіх (адуш.)
Т. ло́мкім ло́мкай
ло́мкаю		 ло́мкім ло́мкімі
М. ло́мкім ло́мкай ло́мкім ло́мкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ло́мкі ло́мкий; хру́пкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́мкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які лёгка ломіцца, крохкі. Сухія, ломкія, спелыя сцяблы жменя за жменяю спорна клаліся на перавяслы. Мележ.

2. Няўстойлівы, перарывіста (пра голас). З цёмных расчыненых дзвярэй двухпавярховага дома чуўся усхваляваны ложкі басок і прыглушаны дзявочы смех. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ломкі ’складкі’ (даўг., Сл. ПЗБ), адз. лік ломак. Да лом 1 (гл.). Роднасныя: ламаць, залом (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кро́хкі, -ая, -ае.

Які лёгка крышыцца, развальваецца на часткі; ломкі.

Крохкае пячэнне.

Крохкае дрэва.

|| наз. кро́хкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ло́мка
Р. ло́мкі
Д. ло́мцы
В. ло́мку
Т. ло́мкай
ло́мкаю
М. ло́мцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ло́мкий ло́мкі; (хрупкий) кро́хкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лома́ющийся прил. / лома́ющийся го́лос ло́мкі го́лас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

халаднало́мкі, ‑ая, ‑ае.

Спец. Ломкі, крохкі пры нізкай тэмпературы. Халадналомкая сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)