tiresome [ˈtaɪəsəm] adj. надаку́члівы, ну́дны; сто́мны, уто́мны;

tiresome illness знура́льная хваро́ба;

a tiresome lecture ну́дная ле́кцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

факультаты́ўны fakultatív, wáhlfrei;

факультаты́ўная ле́кцыя fakultatíve Vórlesung, Sóndervorlesung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

travelog, travelogue

[ˈtrævəlɔg]

n.

ле́кцыя або́ фільм пра падаро́жжа; падаро́жны на́рыс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scrappy [ˈskræpi] adj.

1. шматко́вы; ла́пікавы

2. абры́вачны;

a scrappy speech няскла́дная прамо́ва;

a scrappy lecture блы́таная ле́кцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узро́вень, -ро́ўню, мн. -ро́ўні, -ро́ўняў, м.

1. Гарызантальная плоскасць, якая з’яўляецца мяжой вышыні чаго-н.

У. вады ў рацэ.

На ўзроўні мора.

2. Ступень велічыні, развіцця, значнасці чаго-н.

Жыццёвы ў.

У. механізацыі гаспадаркі.

На ўзроўні лепшых сусветных стандартаў.

◊

На ўзроўні, у знач. вык. (разм.) — адпавядае неабходным патрабаванням.

Лекцыя была на ўзроўні.

|| прым. узро́ўневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

physics

[ˈfɪzɪks]

n.

1) фі́зыка f.

2) падру́чнік фі́зыкі

3) ле́кцыя фі́зыкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гадзі́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца гадзіну (у 1 знач.). Гадзінная лекцыя. // Атрыманы за гадзіну, разлічаны на кожную гадзіну. Гадзінная прадукцыя. Гадзінная норма.

2. Разм. Назначаны на гадзіну дня або гадзіну ночы. Адправіцца гадзінным рэйсам.

•••

Гадзінны пояс гл. пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пе̂́не́ц ’урок, лекцыя’ (Шпіл.), ст.-бел. пенсъ ’хатняе навучанне’ (1653), якое са ст.-польск. pens ’заданне, практыкаванне, адзначаная частка ў кнізе, прызначаная для вывучвання напамяць’ < лац. pēnsum ’заданне, абавязак’ (Варш. сл., 4, 110). Гл. пэнс(а).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ле́ктар ’той, хто чытае лекцыі’, ст.-бел. лекторъ (з XVII ст.) запазычана са ст.-польск. lektor ’асоба, якая каму-небудзь голасна чытае’, ’прафесар’. Да лац. lēctor ’той, хто чытае’ < legere ’чытаць’ (Слаўскі, 4, 136; Булыка, Лекс. запазыч., 159). Гл. яшчэ лекцыя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ilustrowany

ілюстраваны;

wykład ilustrowany przezroczami — лекцыя, ілюстраваная слайдамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)