лейчына́,

гл. лейцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляйчы́на,

гл. лейцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ляйца́ць ’прымацоўваць лейцы да аброці пры запраганні’ (Некр., Шат., ТСБМ; дзярж., Нар. сл.), ляйчы́на ’вожка’ (там жа; Сцяц. Словаўтв.), ляйчы́нкі ’маленькія лейцы пры аброці’ (гродз., Сцяц. Словатв.). Да ле́йцы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разва́жджываць ’адвязваць лейцы’ (Юрч. СНЛ). Утворана ад во́жджы ’лейцы’ (гл.) з дапамогай прыстаўкі раз-, якая надае слову значэнне ’дзеянне, супрацлеглае папярэдняму’, як развяза́ць, рассупо́ніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ле́йчына ж Pférdeleine f -, -n; гл тс лейцы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ільцы́ (Касп.). Фанетычны варыянт лейцы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бале́я, -і, мн. -і, -ле́й, ж.

Вялікая нізкая драўляная або металічная пасудзіна для мыцця бялізны.

Паласкаць бялізну ў балеі.

|| памянш. бале́йка, -і, ДМ -ле́йцы, мн. -і, -ле́ек, ж.

|| прым. бале́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкруці́цца, -ручу́ся, -ру́цішся, -ру́ціцца; зак.

1. Укруціць сябе ў што-н., загарнуцца.

А. коўдрай.

2. Абвіцца вакол чаго-н.

Лейцы абкруціліся вакол аглоблі.

3. Абысці, аб’ехаць, абляцець вакол чаго-н.

|| незак. абкру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wodze

wodz|e

мн. уст. лейцы;

puścić ~e — паслабіць лейцы;

pod ~ą — пад кіраўніцтвам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аднакале́йка, ‑і, ДМ ‑лейцы; Р мн. ‑леек; ж.

Разм. Аднакалейная чыгунка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)