dobrotliwy

добры; ласкавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

líebevoll

a ласка́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жано́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы жанчыне, характэрны для жанчыны; пяшчотны, ласкавы, прывабны. Жаноцкае хараство.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліслі́вы, -ая, -ае.

1. Які ліслівіць, дагаджае каму-н. з карысцю для сябе.

Л. хлопец.

2. Які змяшчае ліслівасць.

Ліслівая ўсмешка.

3. Ласкавы, угодлівы, які ўмее дагадзіць.

Л. голас (разм.).

|| наз. ліслі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zútunlich

a ласка́вы, даве́рлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

miłościwy

уст. міласцівы, ласкавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ліся́вы ласкавы, тактоўны’ (глус., Янк. Мат.), смал. лисавый ласкавы, пяшчотны’. Да ліс 1. Гл. таксама ліса́вы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

яле́йны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прыкра ласкавы, празмерна ліслівы; штучна набожны. Ялейны выраз твару. Ялейны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obliging

[əˈblaɪdʒɪŋ]

adj.

ласка́вы; прыве́тлівы, рахма́ны; паслу́жлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

потруди́ться сов. папрацава́ць;

◊

потруди́тесь! патурбу́йцеся!; (будьте добры) бу́дзьце ласка́вы, зрабі́це ла́ску.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)