АЛЬФА́РА

(Alfaro) Элой (1842 — студз. 1912),

дзярж. і паліт. дзеяч Эквадора. Лідэр Ліберальна-радыкальнай партыі. Генерал. У 1895 абвешчаны Нар. асамблеяй вярх. правіцелем краіны. У 1897—1901, 1906—11 прэзідэнт Эквадора. У 1906 урад Альфары прыняў канстытуцыю, якая замацавала дэмакр. свабоды. У 1909 пры падтрымцы Альфары скліканы 1-ы кангрэс працоўных Эквадора. Забіты ў г. Кіта.

т. 1, с. 286

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кісць ’частка рукі’ (ТСБМ). Укр. кисть, рус. кисть ’тс’, а таксама ’гронка, пэндзаль’, ст.-слав. кисть ’пучок, гронка’, балг. киска ’букет, пучок’, серб.-харв. ки̏ст ’пэндзаль’, славен. kist ’тс’, польск. kiść ’пучок, гронка’, чэш. kyst ’пучок, вязка, букет’, славац. kysť ’кутас, мяцёлка, гронка’. Агульнапрынята прасл. kystь узводзіць да *kyt‑tь, якое паходзіць ад kyta (гл. кіта) ’гронка, мяцёлка, пучок, кутас’ (Фасмер, 2, 240; Слаўскі, 2, 176–177; ЕСУМ, 2, 438).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кіт I (род. кіта́) м., зоол., перен. кит;

ло́ўля кіто́ў — ло́вля кито́в;

ён — гало́ўны кіт — он — гла́вный кит

кіт II (род. кі́ту) м. (для замазывания щелей в окнах) зама́зка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

whale1 [weɪl] n. кіт;

a bull whale кіт-саме́ц;

a cow whale са́мка кіта́

have a whale of a time infml ба́віцца, весялі́цца;

a whale for work заўзя́ты працаўні́к;

a whale of a fellow выда́тны хло́пец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВЯЛІ́КАЯ КАЛУ́МБІЯ

(La Gran Colombia),

Калумбія, федэратыўная рэспубліка на Пн Паўд. Амерыкі ў 1819—30. Утворана ў ходзе Вайны за незалежнасць іспанскіх калоній у Амерыцы 1810—26. Уключала Новую Гранаду (сучасная Калумбія) і Венесуэлу (з 1819), Панаму (з 1821), Кіта (цяпер Эквадор; з 1822). Сталіца — г. Багата. Прэзідэнт рэспублікі — С.Балівар, віцэ-прэзідэнт — Ф.Сантандэр. Пасля распаду федэрацыі (1830) б. яе члены сталі незалежнымі рэспублікамі (акрамя Панамы, якая ўвайшла ў склад Новай Гранады).

т. 4, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

spear1 [spɪə] n.

1. дзі́да, кап’ё; дро́цік, во́сці, гарпу́н;

catch a fish with a spear злаві́ць ры́бу во́сцямі;

catch a whale with a spear загарпу́ніць кіта́

2. pl. spears стрэ́лкі (раслін);

spears of the snowdrop plants па́расткі, стрэ́лкі падснежнікаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ву́сы, ‑оў; адз. вус, ‑а, м.

1. Валасяное покрыва над верхняй губою (у мужчын). Дзед Мірон закурвае люльку і з-пад парыжэлых вусоў выпускае кольцы дыму. Даніленка.

2. Шчаціністыя валасы па баках верхняй губы ў некаторых жывёл.

3. Тое, што і вусікі (у 2 знач.).

4. Тое, што і вусікі (у 3 знач.).

•••

Кітовы вус — гнуткія, пругкія рагавыя пласціны на верхняй сківіцы кіта, якія выкарыстоўваюцца для дробных вырабаў: карсетаў, шчотак і пад.

І ў вус (сабе) не дзьме гл. дзьмуць.

Матаць (сабе) на вус гл. матаць ​1.

Пасмейвацца ў вусы гл. пасмейвацца.

Самі з вусамі гл. сам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bull [bʊl] n.

1. саме́ц вялі́кай жывёліны (слана, кіта і да т.п.)

2. бык; бу́йвал

3. ма́клер, які́ ігра́е на павышэ́нне;

go bull ігра́ць на павышэ́нне

4. the Bull astron. Цяле́ц (сузор’е)

5. the Bull astrol. Цяле́ц (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

take the bull by the horns узя́ць быка́ за ро́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

breach

[bri:tʃ]

1.

n.

1) прало́м -у m.; дзі́рка f.; адту́ліна f.

the breach in the hedge — дзі́рка ў жывапло́це

2) парушэ́ньне, злама́ньне, занядба́ньне n.

a breach of law — парушэ́ньне зако́ну

a breach of duty — занядба́ньне абавя́зку

3) разры́ў -ву m. (сябро́ўскіх дачыне́ньняў, дру́жбы); сва́рка f.

4)

а) разьбіва́ньне хва́ляў

б) хва́лі pl.

2.

v.t.

прарыва́ць; рабі́ць прало́м

3.

v.i.

выны́рваць (з вады́ — пра кіта́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spout

[spaʊt]

1.

v.t.

пуска́ць струме́нь

A whale spouts water when it breathes — Кіт выпуска́е струме́нь вады́, калі́ ды́хае

2.

v.i.

біць струме́нем, лі́цца цурко́м, цурчэ́ць

Water spouted from a break in the pipe — Вада́ бі́ла струме́нем зь дзі́ркі ў трубе́

3.

n.

1) струме́нь -я m.

2) ры́на f. (для сьцёку)

3) дзю́бка f.; ры́лца n. (пля́шкі)

4) Zool. ды́хальная адту́ліна кіта́)

- up the spout

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)