ядлаўцо́вы можжевёловый;

я. куст — можжевёловый куст;

~вая гарэ́лка — можжевёловая во́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрасе́лы, -ая, -ае.

Мокры ад расы, пакрыты расою.

А. куст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філадэ́ндран

‘дрэва; куст’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філадэ́ндран філадэ́ндраны
Р. філадэ́ндрана філадэ́ндранаў
Д. філадэ́ндрану філадэ́ндранам
В. філадэ́ндран філадэ́ндраны
Т. філадэ́ндранам філадэ́ндранамі
М. філадэ́ндране філадэ́ндранах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чаро́мха, -і, ДМ -мсе, ж.

Дрэва ці куст сямейства ружакветных з сабранымі ў гронкі белымі пахучымі кветкамі і чорнымі даўкімі на смак ягадамі.

|| прым. чаро́мхавы, -ая, -ае.

Ч. куст.

Чаромхавае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вербало́з, -у, м.

Куст ці дрэва сямейства вярбовых.

|| прым. вербало́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рададэ́ндран

‘куст, дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рададэ́ндран рададэ́ндраны
Р. рададэ́ндрана рададэ́ндранаў
Д. рададэ́ндрану рададэ́ндранам
В. рададэ́ндран рададэ́ндраны
Т. рададэ́ндранам рададэ́ндранамі
М. рададэ́ндране рададэ́ндранах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арэ́х

‘дрэва, куст; плады гэтага дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. арэ́х арэ́хі
Р. арэ́ха арэ́хаў
Д. арэ́ху арэ́хам
В. арэ́х арэ́хі
Т. арэ́хам арэ́хамі
М. арэ́ху арэ́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ядло́вец, -ло́ўцу, м.

Хваёвы куст, радзей дрэва сямейства кіпарысавых.

|| прым. ядлаўцо́вы, -ая, -ае і ядло́ўцавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абжа́ць сов. обжа́ть;

а. куст — обжа́ть куст;

а. траву́ вако́л дрэ́ва — обжа́ть траву́ вокру́г де́рева

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цёрн, -у, м.

Калючы куст або дрэва сямейства ружакветных, а таксама дробныя чорна-сінія, з шызым налётам плады гэтай расліны, якія маюць даўкі смак.

|| прым. цярно́вы, -ая, -ае.

Ц. куст.

◊

Цярновы вянок — сімвал мучэння, пакут (калючы цярновы вянок быў надзеты на Ісуса Хрыста перад распяццем на крыжы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)