язмі́н, -у, м.

Дэкаратыўны куст сямейства каменяломнікавых з белымі пахучымі кветкамі, сабранымі ў невялікія гронкі.

|| прым. язмі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чарнапло́дны, -ая, -ае.

У выразе: чарнаплодная рабіна — дрэва або куст сямейства ружакветных, які дае плады ў выглядзе лілова-чорных ягад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

куста́рник м.

1. (куст) куст, род. куста́ м.;

2. собир. (кусты) кусто́ўе, -ўя ср., кусты́, -то́ў мн.; хмызня́к, -ку́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ака́цыя, -і, ж.

Высокае дрэва або куст з калючкамі і гронкамі пахучых белых або жоўтых кветак.

Белая а.

|| прым. ака́цыевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

карага́ч, -а́ і (пра драўніну і зб.) -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Паўднёвае дрэва ці куст сямейства вязавых; бераст.

|| прым. карага́чавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

какаі́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да какаіну. Какаінавы наркоз.

2. у знач. наз. какаі́навыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносіцца какаінавы куст і інш.

•••

Какаінавы куст гл. куст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́точный в разн. знач. ма́тачны;

ма́точный куст бот., сад. ма́тачны куст;

ма́точный рой с.-х. ма́тачны рой;

ма́точный раство́р мин. ма́тачны раство́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

магно́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

Вечназялёнае паўднёвае дрэва або куст сямейства магноліевых з вялікімі пахучымі кветкамі.

|| прым. магно́ліевы, -ая, -ае.

Сямейства магноліевых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ко́ка ​1, ‑а, н.

Дзіц. Яйцо.

ко́ка ​2, ‑і, ДМ коцы, ж.

Тое, што і какаінавы куст (гл. куст).

[Ісп. coca.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бэз, -у, м.

Дэкаратыўная кустовая расліна сямейства маслінавых з блакітна-ліловымі або белымі пахучымі кветкамі.

Букет бэзу.

|| прым. бэ́завы, -ая, -ае.

Б. куст.

Бэзава-сіні колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)