філадэ́ндран
‘дрэва; куст’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
філадэ́ндран | філадэ́ндраны | |
філадэ́ндрана | філадэ́ндранаў | |
філадэ́ндрану | філадэ́ндранам | |
філадэ́ндран | філадэ́ндраны | |
філадэ́ндранам | філадэ́ндранамі | |
філадэ́ндране | філадэ́ндранах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)