шарпану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак. і аднакр., каго-што (разм.).

Драпнуць, зачапіць.

Куля шарпанула байца па шчацэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куль I (род. ку́ля) м. (соломы) куль

куль II (род. куля́) м., рыб. мотня́ ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыкашэ́т, -у, М -шэ́це, м.

Палёт цвёрдага цела пад вуглом пасля ўдару аб якую-н. паверхню.

Куля адскочыла рыкашэтам.

|| прым. рыкашэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bullet [ˈbʊlɪt] n. ку́ля;

a bullet wound куляво́е ране́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трасі́руючы прил., воен. трасси́рующий;

~чая ку́ля — трасси́рующая пу́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трасі́руючы вайск Leucht-;

трасі́руючая ку́ля Léuchtkugel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нага́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нагана. Наганная куля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

банды́т, -а, М -ды́це, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік банды; узброены разбойнік.

Мацёры б.

|| ж. банды́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. банды́цкі, -ая, -ае.

Бандыцкая куля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пу́ля ’куля’ (віл., Сл. ПЗБ). Запазычана з рус. пу́ля ’тс’, што, хутчэй за ўсё, з польск. kula (праз ст.-бел. куля?) ’шар’, гл. Фасмер, 3, 405; Золтан, Stud. Russica, 2, 20–30.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кулю́ка ’кавяня’ (Мат. Гом.). Параўн. куля 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)