пераку́льны, ‑ая, ‑ае.

Які перакульваецца пры разгрузцы. Перакульны вагон. Перакульны кузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕТАНАВО́З,

аўтамабіль для перавозкі бетоннай сумесі. Мае кузаў каўшовага або бункернага тыпу. Кузаў бетанавоза можа быць тэрмаізаляваны ці мець прыстасаванне для абагравання. Бетанавоз з бетонамяшалкамі, якія бесперапынна дзейнічаюць у час перавозкі, наз. Аўтабетонамяшалкамі.

т. 3, с. 129

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ку́зов

1. см. ко́роб​ 1;

2. (у автомобиля и т. п.) ку́заў, -зава м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лімузі́н, ‑а, м.

Закрыты кузаў легкавога аўтамабіля; тып аўтамашыны з такім кузавам. Сесці ў лімузін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насто́рч, прысл.

Разм. Старчма. [Самахвал] паставіў насторч свой кузаў і намагаўся выкінуць цэментную рошчыну, што прыліпла да дна. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ку́жань ’карзіна з бяросты’ (Шн.). Няясна. як звязана з кузаў 2 (гл.) у тым жа значэнні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Gehäuse

n -s, - ку́заў; ка́мера; абало́нка; ко́рпус; футара́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паво́зачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да павозкі. Павозачны кузаў.

2. у знач. наз. паво́зачны, ‑ага, м. Той, хто кіруе коньмі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манцёр, ‑а, м.

1. Спецыяліст па электраабсталяванню, электраправодцы; электраманцёр. Манцёр адключаў гірлянды рознакаляровых лямпачак і беражліва спускаў у кузаў машыны. Карпаў.

2. Тое, што і мантажнік.

[Фр. monteur ад monter — збіраць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ку́зуб ’пасудзіна вялікіх памераў’ (З нар. сл.). Таго ж паходжання, што і кузаў 2 (гл.). Словаўтварэнне пры дапамозе -«^‑суфіксацыі, як fcos/r«6,& < ßos/ra (Слаўскі, 3, 449; 34–36).⇉^

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)