lurid [ˈl(i)ʊərɪd] adj.

1. жу́дасны; крыклі́вы;

lurid details жу́дасныя падрабя́знасці;

lurid headlines сенсацы́йныя загало́ўкі;

a lurid novel бульва́рны рама́н

2. аляпава́ты, безгусто́ўны, крыклі́вы, кі́дкі;

a lurid dress кі́дкая суке́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ле́мант, лёмент ’крык’, лементлівыкрыклівы’, лементуха ’крыклівая жанчына’ (ст.-дар., Сл. паўн.-зах., Сцяшк. Сл., СТ). Да лямант (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пахудзе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які пахудзеў. Прыязджаў [бацька] дадому то вясёлы, калі ўдавалася добра зарабіць, а іншы раз сярдзіты, крыклівы, няголены, пахудзелы, толькі вочы нядобра блішчалі з-пад насупленых броваў. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tawdry [ˈtɔ:dri] adj.

1. безгусто́ўны, крыклі́вы, мішу́рны;

tawdry finery мішура́

2. пампе́зны (пра стыль, манеры)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

задзі́рыстасць, ‑і, ж.

Схільнасць да боек, спрэчак; задзірлівасць. Можа, таму і не падняўся чалавек па службовай лесвіцы вышэй вартаўніка. За свой крыклівы голас .. і задзірыстасць. Ермаловіч. Заядлая задзірыстасць бліснула ў .. вачах. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапхну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Прабрацца, пралезці (праз натоўп). Сюды [на бойку] бягуць з усіх бакоў сябры — спрабуюць угаворваць... Ужо між іх прапхнуўся Жора, Ужо чуваць яго крыклівы І нудны голас... Бачыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

noisy

[ˈnɔɪzi]

adj.

1) крыклі́вы

a noisy boy — крыклі́вы хлапе́ц

a noisy quarrel — крыклі́вая сва́рка

2) шумлі́вы, гаманкі́ (пра ву́ліцу, тавары́ства)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glaring [ˈgleərɪŋ] adj.

1. асляпля́льны

2. крыклі́вы (пра фарбы)

3. абура́льны (пра памылкі, хлусню і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uproarious

[ˈʌprɔriəs]

adj.

1) шу́мны, гаманлі́вы, крыклі́вы

an uproarious crowd — шу́мны крыклі́вы нато́ўп

2) го́ласны, гу́чны

uproarious laughter — го́ласны, гу́чны і нястры́мны сьмех

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

непамярко́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не вызначаецца памяркоўнасцю; з якім цяжка згаварыцца, упарты. — Непамяркоўны ты чалавек, як я бачу! — расцяжна, матаючы галавою і разводзячы рукамі, прамовіла Марта. Гартны. Непамяркоўны і крыклівы сам, Комлік, аднак, любіў мірыць другіх. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)