hasp [hɑ:sp] n. за́саўка; кручо́к; кля́мка; за́шчапка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мармы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Прынада для лоўлі рыбы: кручок, упаяны ў свінцовую драбінку.

Лавіць рыбу на мармышку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акані́ца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Дашчаная ці жалезная створка для прыкрыцця знадворку акна.

Зачыніць аканіцы.

|| прым. акані́чны, -ая, -ае.

А. кручок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жыве́ц, жыўца́, мн. жыўцы́, жыўцо́ў, м.

Маленькая жывая рыбка, якую чапляюць на кручок, каб злавіць буйную рыбу.

Лавіць на жыўца.

|| прым. жыўцо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шыдэ́лак, ‑лка, м.

Разм. Кручок для вязання.

[Польск. szydełko.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Та́нбурка ’кручок’ (Сл. ПЗБ), та́нбарка ’кручок для вязання’ (Бяльк.). Гл. тамбур 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

peg [peg] n.

1. ве́шалка; кручо́к ве́шалкі

2. прышчэ́пка для бялі́зны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fishhook

[ˈfɪʃhʊk]

n.

кручо́к -ка́ m. (да лёскі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Кармы́к ’кручок з блешняй’ (Крыв.), рус. кармак, кормак. Запазычанне з цюрк. karmak ’кручок’ (Фасмер, 2, 201).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спускавы́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для спуску, спускання чаго‑н. Спускавы кручок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)