ловчи́ть несов., прост. хітры́ць, хітрава́ць; круці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

rotate [rəʊˈteɪt] v.

1. (about/around) круці́ць; круці́цца; варо́чаць; варо́чацца;

rotate a wheel круці́ць ко́ла

2. чаргава́ць; чаргава́цца; змяня́цца па чарзе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шевели́ть несов.

1. (двигать) варушы́ць; шавялі́ць;

2. (сено) варо́чаць, разбіва́ць;

◊

шевели́ть мозга́ми галаво́ю варушы́ць (круці́ць); мазга́мі круці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дакруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., што.

1. Скончыць круціць, пракручваць што‑н. Дакруціць заверцень. Дакруціць дзірку.

2. Закруціць поўнасцю, да канца. Дакруціць кран. Дакруціць гайку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., каго-што.

Разм. Круціць доўга, неаднаразова. Мы тады дазналіся, што .. [парабчыха] у той дзень з цямна скародзіла поле, пасля адразу запрасілі яе круціць жорны. Яна папакруціла іх аж цераз поўдзень. Чорны. Шыі [Крывахіж] зусім не чуў — папакруціў галавою ў палёце, выглядаючы праціўніка. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярце́ць, вярчу, верціш, верціць; незак.

Тое, што і круціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zwírbeln

vt круці́ць, вярце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

somersault [ˈsʌməsɔ:lt] n. са́льта;

do/turn somersaults круці́ць са́льта; куля́цца, пераку́львацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

szachrować

незак. круціць, махляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

моше́нничать несов. махлява́ць; (плутовать) круці́ць; (обманывать) ашу́кваць; (жульничать) жу́льнічаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)