kraina
ж. старонка; краіна;
polska kraina — польская зямля; Польшча;
kraina cudów — краіна цудаў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гары́сты, ‑ая, ‑ае.
Пакрыты гарамі, узвышшамі. Гарыстая краіна. Гарысты бераг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tax haven [ˈtæksˌheɪvn] n. краі́на з ні́зкімі пада́ткамі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
необъя́тный неабся́жны, неабды́мны; (беспредельный) бязме́жны;
необъя́тная страна́ неабся́жная (неабды́мная, бязме́жная) краі́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
густанасе́лены, ‑ая, ‑ае; ‑лен, ‑а.
З вялікай шчыльнасцю насельніцтва. Густанаселеная краіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́цькаўшчына, -ы, ж.
1. Краіна, дзе чалавек нарадзіўся, грамадзянінам якой ён з’яўляецца.
Любоў да Бацькаўшчыны.
2. Месца, родны куток, дзе нарадзіўся і вырас хто-н.
Малая б.
3. Набытак бацькі, спадчына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
За́хад ’захад сонца, іншых свяціл; краіна свету’. Рус. заход ’захад, сонца, свяціл’, укр. за́хі́д ’тс’, за́хід ’краіна свету’, польск. zachód ’час захаду сонца, краіна свету’, ’клопат’, н.-луж. zachod ’мінулае’, в.-луж. zachod ’уваход’, чэш. уст. дыял. záchod ’захад (сонца)’, чэш., славац. zachód ’туалет’, славен. zahòd ’захад (сонца), краіна свету’, ’абход’, ’клазет’, серб.-харв. за́ход ’захад (сонца), краіна свету’, ’клазет’, балг. за́ход ’уваход’, ’клазет’. Ст.-слав. заходъ ’захад сонца’, ’клазет’. Ст.-рус. заходъ ’захад сонца’, ’клазет’. Бязафіксны назоўнік, суадносны з xodъ (гл. ход), утвораны, відаць, з чаргаваннем галоснага ад дзеяслова za‑xed‑ti (x < s пасля i, u, r у прэфіксах pri‑, u‑, per‑, а потым x > š перад e: za‑šed‑ti; параўн. рус. зашедший, восшествие). Знач. ’краіна свету’, магчыма, замацавалася пад польск. уздзеяннем. Брукнер, 181; Фасмер, 4, 252–253; Шанскі, 2, З, 72, 73.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
trilingual [traɪˈlɪŋgwəl] adj. трохмо́ўны;
a trilingual country трохмо́ўная краі́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Síegermacht
f -, -mächte краі́на-перамо́жац
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
эльдара́да
(ісп. el dorado = залатая краіна)
1) міфічная краіна, багатая на золата і каштоўныя камяні, якую шукалі на тэрыторыі Лац. Амерыкі іспанскія заваёўнікі;
2) перан. краіна казачных багаццяў і цудаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)