каро́ставы чесо́точный;

○ к. клешч — зоол. зу́день, чесо́точный клещ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mite [maɪt] n.

1. zool. клешч

2. infml мале́нькае дзіця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скура́нік, ‑а, м.

Карослівы клешч, які паразітуе на скуры жывёл.

скурані́к, ‑а́, м.

Разм. Тое, што і дэрматолаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mílbe

f -, -n клешч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kleszcz

м. заал. клешч (Ixodes)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zécke

f -, -n заал. клешч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ушпілі́цца сов.

1. застегну́ться;

2. перен., прост. вцепи́ться;

~лі́ўся, як клешч — вцепи́лся, как клещ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акаро́зы

(ад гр. akari = клешч)

тое, што і акарынозы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

саба́чы, -ая, -ае.

1. гл. сабака.

2. Вельмі цяжкі, нязносны, а таксама (пра мароз, холад) незвычайна моцны ў сваім праяўленні (разм.).

Сабачая доля.

С. холад.

3. перан. Адданы, паслужлівы, пакорны (разм.).

Сабачыя вочы.

Сабачая пакорнасць начальству.

4. Састаўная частка некаторых батанічных і заалагічных назваў.

Сабачая мята.

С. клешч.

◊

Ушыцца ў сабачую скуру (разм.) — страціць сумленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акарыя́зіс

(ад гр. akari = клешч)

хвароба раслін, якая выклікаецца кляшчамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)