ле́стничный

1. ле́свічны; драбі́нны;

ле́стничная кле́тка ле́свічная кле́тка;

2. (подобный лестнице) драбі́нчасты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мікрафа́г

‘клетка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мікрафа́г мікрафа́гі
Р. мікрафа́га мікрафа́гаў
Д. мікрафа́гу мікрафа́гам
В. мікрафа́г мікрафа́гі
Т. мікрафа́гам мікрафа́гамі
М. мікрафа́гу мікрафа́гах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сперматазо́ід, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Мужчынская палавая клетка чалавека, жывёл і некаторых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яйцакле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (спец.).

Жаночая палавая клетка жывёльных і раслінных арганізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́рвный в разн. знач. нерво́вы;

не́рвная кле́тка нерво́вая кле́тка;

не́рвный челове́к нерво́вы чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэры́льны в разн. знач. стери́льный;

~ная кле́тка — стери́льная кле́тка;

с. бінт — стери́льный бинт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астрацы́т

‘клетка ў форме зоркі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. астрацы́т астрацы́ты
Р. астрацы́та астрацы́таў
Д. астрацы́ту астрацы́там
В. астрацы́т астрацы́ты
Т. астрацы́там астрацы́тамі
М. астрацы́це астрацы́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нейро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нервовая клетка, здольная выпрацоўваць нервовыя імпульсы і перадаваць іх іншым клеткам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэкамбіна́нт

‘арганізм або клетка, якія ўтварыліся ў выніку рэкамбінацыі генетычнага матэрыялу’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэкамбіна́нт рэкамбіна́нты
Р. рэкамбіна́нта рэкамбіна́нтаў
Д. рэкамбіна́нту рэкамбіна́нтам
В. рэкамбіна́нта рэкамбіна́нтаў
Т. рэкамбіна́нтам рэкамбіна́нтамі
М. рэкамбіна́нце рэкамбіна́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэкамбіна́нт

‘арганізм або клетка, якія ўтварыліся ў выніку рэкамбінацыі генетычнага матэрыялу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэкамбіна́нт рэкамбіна́нты
Р. рэкамбіна́нта рэкамбіна́нтаў
Д. рэкамбіна́нту рэкамбіна́нтам
В. рэкамбіна́нт рэкамбіна́нты
Т. рэкамбіна́нтам рэкамбіна́нтамі
М. рэкамбіна́нце рэкамбіна́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)