неабжы́ты, -ая, -ае.

Такі, у якім яшчэ мала жылі; неасвоены для жылля.

Неабжытая кватэра.

|| наз. неабжы́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пустава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ту́е; незак.

Пра якое-н. памяшканне: быць пустым, незанятым.

Кватэра пакуль пустуе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

конспирати́вный канспіраты́ўны;

конспирати́вная кварти́ра канспіраты́ўная кватэ́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

одноко́мнатный аднапакаёвы;

одноко́мнатная кварти́ра аднапакаёвая кватэ́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

канспіраты́ўны конспирати́вный;

~ная кватэ́ра — конспирати́вная кварти́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

штаб-...

Першая частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да штаба (у 1 знач.), напр.: штаб-кватэра, штаб-ротмістр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Кваце́ра ’кватэра’ (Бяльк.). Гл. кватэра.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кварты́ра ’кватэра’ (Бяльк.). Гл. кватэра 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апартаме́нты

(фр. appartement = кватэра)

1) вялікае раскошнае памяшканне, пакоі;

2) іран. кватэра, пакой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кварти́ро-бива́к воен. кватэ́ра-біва́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)