kisić

незак. квасіць;

kisić kapustę i ogórki — квасіць капусту і агуркі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падква́сіць, ‑квашу, ‑квасіш, ‑квасіць; зак., што і чаго.

Крыху, нямнога або дадаткова заквасіць. Падквасіць капусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ква́сіцца, ‑сіцца; незак.

1. Станавіцца кіслым, квашаным; кіснуць. У бочках квасіцца капуста.

2. Зал. да квасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ква́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад квасіць.

2. у знач. прым. Атрыманы ў выніку квашання; кіслы. Квашанае малако. Квашаная капуста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаква́сіць, ‑квашу, ‑квасіш, ‑квасіць; зак., што і чаго.

Не даць закіснуць у патрэбнай ступені; недастаткова апрацаваць у якой‑н. заквасцы. Недаквасіць капусту. Недаквасіць аўчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinsäuern

vt

1) ква́сіць, марынава́ць

2) с.-г. сіласава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Квась ’кіслата’ (Сл. паўн.-зах., Жд. 2, 3). Архаізаванае словаўтварэнне на ‑ǐ, характэрнае для адпаведных пар назоўнік — дзеяслоў (квась — квасіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

acidify

[əˈsɪdɪfaɪ]

1.

v.t. -fied, -fying

1) ква́сіць, заква́шваць

2) ператвара́ць (-ца) ў кі́сьліну

2.

v.i.

кі́снуць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

säuern

1.

vt ква́сіць

2.

vi (h, s) ква́сіцца, кіснуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Кішчэ́рыны ’перакіслае малако’ (Сл. паўн.-зах.). Да кіснуць (гл.). Словаўтваральна да кішчыць ’квасіць’ (польск. kiszczyć ’квасіць’ ад kiszka ’кіслае малако’, гл. кішках). Ад кішчыць праз кішчэр — кішчэрыны. Для кішч‑эр можна ўказаць на аналагічныя ўтварэнні тыпу суфіксальных на ‑ер (‑эр) (Сцяцко, Афікс. наз., 100) і далейшымі змяненнямі пры дапамозе суфікса ‑іны (там жа, 43–44). Цяжкасці такога тлумачэння звязаны з тым, што ўтварэнні на -эр адпрыметнікавыя, а не аддзеяслоўныя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)