першапачатко́вы, -ая, -ае.

1. Самы першы, які папярэднічае ўсяму астатняму.

П. план падарожжа.

2. Які з’яўляецца пачаткам, першай ступенню чаго-н.

П. перыяд хваробы.

Першапачатковае накапленне капіталу.

|| наз. першапачатко́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самовозраста́ние самаўзраста́нне, -ння ср.;

самовозраста́ние капита́ла эк. самаўзраста́нне капіта́лу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аліга́рхія, -і, ж.

1. У старажытнасці і ў Сярэднія вякі: дзяржава, заснаваная на панаванні арыстакратычных вярхоў.

2. Эканамічнае і палітычнае панаванне невялікай групы прадстаўнікоў манапалістычнага капіталу.

Фінансавая а.

|| прым. алігархі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аліга́рх, ‑а, м.

1. У антычныя і сярэдневяковыя часы — член алігархічнага ўрада.

2. Прадстаўнік буйнога манапалістычнага капіталу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кругаабаро́т, ‑у, М ‑роце, м.

Працэс, які завяршаецца зваротам да зыходнага становішча і першапачатковай формы. Кругаабарот капіталу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манапалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Той, хто карыстаецца манаполіяй на што‑н.

2. Прадстаўнік манапалістычнага капіталу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АБАРО́ТНЫ КАПІТА́Л,

частка пастаяннага прадукцыйнага капіталу, вартасць якога ў працэсе яго вытв. расходавання цалкам пераносіцца на прадукт і цалкам вяртаецца да прадпрымальніка ў грашовай форме ў канцы кожнага кругаабароту капіталу. Да абаротнага капіталу адносіцца капітал, авансаваны на куплю сыравіны, паліва, дапаможных матэрыялаў і інш. прадметаў працы, а таксама пераменны капітал. Абаротны капітал абарачаецца хутчэй за асноўны капітал. Чым большая доля абаротнага капіталу ў авансаваным капітале, тым меншы час абароту ўсяго капіталу і большы прыбытак.

т. 1, с. 15

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Úmschlagsgeschwindigkeit

f - фін. ху́ткасць [ско́расць] абарачэ́ння [абаро́ту] (капіталу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дывідэ́нд, ‑у, М ‑дзе, м.

У капіталістычным грамадстве — прыбытак, які атрымліваюць удзельнікі якога‑н. прадпрыемства прапарцыянальна ўкладзенаму капіталу.

[Ад лац. dividendum — тое, што належыць падзяліць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГРАШО́ВЫ КАПІТА́Л,

грошы, якія функцыянуюць у вытворчасці і прыносяць прыбытак; адна з функцыян. формаў прамысловага капіталу. Першапачаткова ўзнік у выглядзе ліхвярнага капіталу, грашова-гандл. і грашовай формы купецкага капіталу; гістарычна папярэднічаў вытв. і таварнай формам прамысл. капіталу. З развіццём капіталізму і ва ўмовах рыначнай гаспадаркі грашовы капітал функцыянуе ў сферы абарачэння і з’яўляецца зыходнай і заключнай стадыяй кругаабароту капіталу. На зыходнай стадыі грашовы капітал авансуе працэс вытв-сці, на заключнай адбываецца яго вяртанне ў выніку продажу вырабленых тавараў. Асаблівай формай грашовага капіталу з’яўляецца пазыковы капітал, рух якога апасродкуецца крэдытнай сістэмай дзяржавы.

Г.С.Кузьменка.

т. 5, с. 418

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)