вы́гідзіць

‘канчаткова, цалкам спаскудзіць, спаганіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́гіджу вы́гідзім
2-я ас. вы́гідзіш вы́гідзіце
3-я ас. вы́гідзіць вы́гідзяць
Прошлы час
м. вы́гідзіў вы́гідзілі
ж. вы́гідзіла
н. вы́гідзіла
Загадны лад
2-я ас. вы́гідзі вы́гідзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́гідзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́караніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Канчаткова знішчыць, зжыць.

В. недахопы.

|| незак. выкараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. выкаране́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

eventually [ɪˈventʃuəli] adv. урэ́шце, у рэ́шце рэшт, канчатко́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́караніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; зак.

Канчаткова знішчыцца, зжыцца.

Выкараніліся старыя прымхі.

|| незак. выкараня́цца, -я́ецца.

|| наз. выкаране́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́баламуціць

‘канчаткова ўнесці разлад, неразбярыху ў што-небудзь, узбударажыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́баламучу вы́баламуцім
2-я ас. вы́баламуціш вы́баламуціце
3-я ас. вы́баламуціць вы́баламуцяць
Прошлы час
м. вы́баламуціў вы́баламуцілі
ж. вы́баламуціла
н. вы́баламуціла
Загадны лад
2-я ас. вы́баламуці вы́баламуціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́баламуціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

decidedly [dɪˈsaɪdɪdli] adv.

1. рашу́ча, канчатко́ва

2. бясспрэ́чна, несумне́нна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дапалі́цца, ‑паліцца; зак.

Разм.

1. Канчаткова спаліцца, згарэць. Дапалілася газа ў лямпе.

2. безас. Канчаткова выпаліцца. Дапалілася ў печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датушы́ць ​1, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; зак., што.

Канчаткова патушыць. Датушыць пажар.

датушы́ць ​2, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; зак., што.

Канчаткова стушыць. Датушыць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфініты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Канчаткова ўстаноўлены; вызначаны.

[Лац. definitivus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагатава́цца, ‑туецца; зак.

Канчаткова згатавацца. Чай дагатаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)