Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сувязь, дачыненне, зносіны (мн.), кантакт
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
rapport
[ræˈpɔr]
n.
узае́маразуме́ньне n., канта́кт -у, лад -у m.
We have a good rapport — Мы до́бра ла́дзім
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Прыхі́льны ’схільны да чаго-небудзь; добразычлівы; спагадлівы’ (Байк. і Некр., Ласт., ТСБМ; астрав., Сл. ПЗБ), ’той, хто лёгка ўваходзіць у кантакт з людзьмі; кампанейскі’ (воран., ЛА, 3). Укр.прихи́льний ’тс’. З польск.przychylny ’тс’, або самастойнае ўтварэнне ад прыхілі́ць < хілі́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
це́сны, -ая, -ае.
1. Які займае недастатковую плошчу, непрасторны.
Ц. пакой.
Цесная вулачка.
2. Пра адзенне, абутак і пад.: малы па памеры.
Цесныя боты.
3. Шчыльна размешчаны адзін каля аднаго.
Дзеці сядзелі цесным радком.
Цесна (прысл.) паставіць кнігі.
4.перан. Абмежаваны, вузкі.
Цеснае кола знаёмых.
5.перан. Блізкі, непасрэдна звязаны з кім-, чым-н.
Ц. кантакт.
Цесная дружба.
Гэтыя праблемы цесна (прысл.) звязаны.
|| наз.цесната́, -ы́, ДМ -наце́, ж. (да 1 знач.) іцясно́та, -ы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Kontákt
m -(e)s, -e канта́кт
mit j-m in ~ sein [stéhen*] — быць у канта́кце з кім-н.
Áufnahme von Kontákten — нала́джванне канта́ктаў; эл.канта́кт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
змы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
1.Дзеяннепаводледзеясл. змыкаць — самкнуць (у 1 знач.); дзеяннеістанпаводледзеясл. змыкацца — самкнуцца (у 1 знач.).
2. Месца, дзе што‑н. змыкаецца, самкнута. На змычцы скляпенняў.
3.перан. Сумеснасць чыіх‑н. дзеянняў, агульнасць інтарэсаў; кантакт, саюз. Змычка горада з вёскай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прыя́тны, прия́тный ’прыемны’; ’той, хто лёгка ўваходзіць у кантакт з людзьмі; кампанейскі’ (віл., Сл. ПЗБ; міёр., добр., ЛА, 3), прыя́тліву ’прыязны’ (ТС). З рус.прия́тный ’тс’, якое з ц.-слав.приѩтьнъ ’прыемны’, што ад *prijęti (гл. прыня́ць, няць), параўн. ст.-бел.приятый ’варты прыняцця’, прияти ’ўзяць, набыць, прыняць’ (Ст.-бел. лексікон).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
contiguity
[,kɑ:ntəˈgju:əti]
n., pl. -ties
1) суме́жнасьць, блі́зкасьць f.
2) канта́кт -у m.
3) суцэ́льная ма́са
a contiguity of water — суцэ́льная вадзяна́я прасто́ра
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)