дыптэ́ры

(ад ды- + -птэр)

атрад насякомых, у якіх развіта толькі сярэдняя пара крылаў (напр. мухі, камары).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хляво́к, хляўка, м.

Памянш. да хлеў; маленькі хлеў. Недзе над галавой звінелі камары. А ў хляўку, разбуджаны тупатнёй, рохкаў парсючок. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павільгатне́ць, ‑ее; зак.

Стаць, зрабіцца вільготным. Павільгатнелі вочы ў старое. Мурашка. Паветра павільгатнела. Угаманіліся птушкі, толькі на палянках камары таўклі мак. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракуса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Пракусіць у некалькіх месцах.

2. і без дап. Кусаць некаторы час. Камары пракусалі да раніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закуса́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Змучыць, замучыць укусамі; абкусаць, скусаць. Закусалі камары.

закуса́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць кусаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скуса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Укусіць у многіх месцах, моцна пакусаць. Хлопца скусалі камары. □ Чалавек малады, прыгожы, Вусны скусаў — трывае. Маляўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухкрылы, ‑ая, ‑ае.

1. З двума крыламі. Двухкрылае насякомае.

2. у знач. наз. двухкры́лыя, ‑ых. Атрад насякомых з адной парай крылаў (мухі, камары і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геафі́лы

(ад геа- + -філ)

арганізмы, частка цыкла развіцця якіх абавязкова праходзіць у глебе (саранчовыя, жукі, камары-даўганожкі і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

уто́мны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які даводзіць да стомы, зморанасці. Утомная дарога. □ Ажылі, павыляталі са сваіх дзённых схованак ачмурэлыя ад утомнай і чаднай гарачыні камары, мошкі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тнуць обл.

1. сов., однокр., см. цяць 1;

2. несов. жа́лить, куса́ть;

камары́ мо́цна тнуць — комары́ си́льно жа́лят (куса́ют)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)