двухкрылы, ‑ая, ‑ае.
1. З двума крыламі. Двухкрылае насякомае.
2. у знач. наз. двухкры́лыя, ‑ых. Атрад насякомых з адной парай крылаў (мухі, камары і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)