korytarz

м. калідор; тунель

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

напаўцёмны, ‑ая, ‑ае.

Слаба асветлены, недастаткова асветлены. Напаўцёмны калідор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

corridor

[ˈkɔrədər]

n.

калідо́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

corridor [ˈkɒrɪdɔ:] n. калідо́р

♦

the corridors of power «калідо́ры ўла́ды», кіру́ючыя ко́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

КУЛУА́РЫ

(ад франц. couloir калідор),

памяшканне па-за межамі асн. залаў (бакавая зала, калідор) у парламенце, тэатры ці інш. Служыць для адпачынку, неафіцыйных сустрэч, абмену думкамі і інш. У пераносным сэнсе — аб неафіцыйных размовах у дасведчаных палітычных, грамадскіх колах, напр., вядома з К., у К.

Кулоны: 1 — сярэдні, 2 — вялікі.

т. 9, с. 9

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пры́цемкамі, прысл.

Тое, што і прыцемкам. І вось прыцемкамі ўжо мы ўтрох увайшлі ў даўгаватае, цёмнае, як калідор, памяшканне. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Láufgang

m -(e)s, -gänge прахо́д, калідо́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сме́тніца, ‑ы, ж.

Разм. Скрынка для смецця; урна. Антон зацірае цыгарэту, кідае яе ў сметніцу і таксама вылятае ў калідор. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hallway

[ˈhɔlweɪ]

n.

1) калідо́р, калідо́рчык -а m., dim.

2) пярэ́дні пако́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сакрэ́тнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Гаварыць з кім‑н. па сакрэту; таптацца. Дзяўчаты сакрэтнічалі, седзячы на выстаўленых у калідор сталах. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)