okowy

мн. аковы; путы; кайданы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fetter

[ˈfetər]

1.

n.

1) кайданы́, кайда́ны pl. only; пу́ты pl. only (на но́гі)

2) усё, што абмяжо́ўвае свабо́ду

2.

v.t.

1) зако́ўваць (но́гі ў кайданы́)

2) зьвя́зваць, зьняво́льваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

закава́ць fésseln vt;

закава́ць у кайда́ны́ in Fésseln schlágen*, in Kétten schlágen* [légen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кандалы́ ’абутак на драўлянай падэшве’ (паст., Сл. паўн.-зах.; ТС; Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). З рус. кандалы ’кайданы’ — паводле падабенства: у такім абутку ідучы, чалавек моцна грукае аб падлогу, як у кайданах. Рус. лексема кандалы (са ст.-рус. кайданы, койдалы, кандалы), дыял. кайданы, кайдалы — у выніку распадабнення й…н > н…л > суч. рус. кандалы́) < з араб. qajdāni парны лік ад qajd ’завязка’ праз тур. kajd ’завязка’ (Фасмер, 2, 23–24, 178).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shackles [ˈʃæklz] n. pl.

1. ако́вы, кайда́ны, кандалы́

2. ву́зы;

the shackles of convention fml цяжа́р умо́ўнасцей

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Éisen

n -s, -

1) жале́за

2) кайданы́

3) падко́ва

4) меч

in ~ schlágen* [légen*] — закава́ць у кайданы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

iron​1 [ˈaɪən] n.

1. жале́за;

cast iron чыгу́н;

made of iron зро́блены з жале́за

2. прас

3. pl. irons кайданы́, ланцугі́;

put in irons закава́ць у кайданы́

♦

strike while the iron is hot куй жале́за, паку́ль гара́чае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shackles

[ˈʃækəlz]

1.

n., pl.

кайданы́, ако́вы, нару́чнікі pl.

Figur. пу́ты pl.

2.

v.t.

1) зако́ўваць у кайданы́

2) Figur. утаймо́ўваць; зьняво́льваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unchain

[ʌnˈtʃeɪn]

v.t.

спуска́ць з ланцуга́; здыма́ць кайданы́; вызваля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВЯРЫ́ГІ,

прылады рэліг. самакатавання — кайданы, аковы, жал. або медныя ланцугі, кольцы, пласціны і да т.п., якія насілі на голым целе — аскеты, падзвіжнікі з мэтай пакаяння і ўтаймавання плоці. Паводле евангельскіх сказанняў, вярыгамі наз. ланцугі, у якія быў закаваны апостал Пётр.

т. 4, с. 399

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)